Με καθεστώς μεσεγγύησης θα λειτουργήσει ξενοδοχείο στην Ιαλυσό

Με την υπ’ αρίθμ. 30/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, που εκδόθηκε με την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, έγινε δεκτό, λόγω κατεπείγοντος, το αίτημα ανώνυμης εταιρείας, που λειτουργεί ξενοδοχειακή μονάδα στην Ιαλυσό κατά εταιρείας, που εδρεύει στην Αυστρία, που φέρεται ως ιδιοκτήτρια, για την επαναλειτουργία της σε καθεστώς μεσεγγύησης.
Η μεσεγγύηση θα ισχύσει μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί διεκδικητικής αγωγής που άσκησε η εταιρεία προς το Πολυμελές Πρωτοδικείου Ρόδου κατά της αλλοδαπής εταιρείας.
Ορίζεται μεσεγγυούχος του ακινήτου μετά του επ’ αυτού ξενοδοχείου η ξενοδοχειακή εταιρεία και επιτρέπει σ’ αυτήν την λειτουργία του υπό την εποπτεία για λογαριασμό της Αυστριακής εταιρείας της ελεγκτικής εταιρείας Deloitte και περαιτέρω υπό τον όρο της παροχής εγγυητικής επιστολής αξιόχρεης τράπεζας για το ποσό των 2 εκατ. ευρώ υπέρ της Αυστριακής εταιρείας και κατάθεση αυτής στο δικαστήριο σε διάστημα 40 ημερών.
Με την ίδια απόφαση χορηγείται άδεια στην Αυστριακή εταιρεία, με επιτελείο να προβεί στην εξέταση του χώρου του ξενοδοχείου χωρίς να παρεμποδίζει την λειτουργία του, προκειμένου να εξετάσει την κατάσταση των υπαρχόντων κτισμάτων.
Θυμίζουμε ότι στην δίκη άσκησαν πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των θέσεων της ξενοδοχειακής εταιρείας η Ενωση Ξενοδόχων Ρόδου δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της κ. Ακη Δημητριάδη, το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων δια του κ. Στέλιου Αλεξανδρή και οι εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο δια του κ. Δ. Γεωργά.
Την ξενοδοχειακή εταιρεία εκπροσώπησαν οι δικηγόροι κ.κ. Κλεάνθης Ρούσσος και Κώστας Γιαννακός και την Αυστριακή εταιρεία οι δικηγόροι κ.κ. Στέργος Παρασκευάς και Ιωάννης Παντελίδης (Αθηνών).
Όπως έγραψε η «δημοκρατική» η ξενοδοχειακή εταιρεία διατείνεται ότι είχε δανειοδοτηθεί από την εταιρεία της Αυστρίας το έτος 2008 με το ποσό των 13.000.000 €.
Η τελευταία ισχυρίζεται ότι απέκτησε λόγω πωλήσεως την κυριότητα των γηπέδων, επί των οποίων έχει ανεγερθεί και λειτουργεί το ξενοδοχείο μαζί με όλες τις κτιριακές του εγκαταστάσεις.
Το ποσό της δανειοδοτήσεως φέρεται σε συμβόλαιο ως τίμημα πωλήσεως του ξενοδοχείου, αν και στο ίδιο συμβόλαιο βεβαιώνεται, ότι η αντικειμενική αξία του «πωληθέντος» ξενοδοχείου ανέρχεται στο ποσό των 24.047.871,76 €, ενώ η εμπορική του αξία, τότε μεν ανήρχετο στο ποσό των 50.000.000 €, σήμερα δε, μετά την μεγάλη οικονομική κρίση, εξειδικευμένη διεθνής εταιρεία εκτιμητών έχει εκτιμήσει την αξία του στο ποσό των 38.600.000 €.
Την ίδια ημέρα που συνετάγη και υπεγράφη το συμβόλαιο για τη μεταβίβαση της κυριότητας του ξενοδοχείου, ήτοι την 1.12.2009, συνετάγη και υπεγράφη και συμβόλαιο μίσθωσης, βάσει του οποίου η Αυστριακή εταιρεία μίσθωσε στην ξενοδοχειακή εταιρεία το δικό της ακίνητο για διάρκεια 240 μηνών έναντι μηνιαίου «μισθώματος» 78.245,50 €, αφού, όπως υποστηρίζεται στην αίτηση, οι οφειλόμενες δανειακές δόσεις βαφτίστηκαν ως «μισθώματα».
Σημειώνει δε ότι ο κινητός εξοπλισμός του ξενοδοχείου (έπιπλα, συσκευές, μηχανήματα, μηχανολογικός εξοπλισμός κλπ), παρέμεινε και εξακολουθεί να ευρίσκεται εξ ολοκλήρου στην κυριότητα της ξενοδοχειακής εταιρείας.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία έχει ασκήσει την 3η Απριλίου 2017 διεκδικητική αγωγή με αίτημα την αναγνώριση της κυριότητάς της στο ακίνητο και την απόδοση της νομής του ενώ σημειώνεται ότι έχει ήδη εξωστεί από αυτό.
Η ξενοδοχειακή εταιρεία τονίζει ακόμη ότι οι 165 εργαζόμενοί της είναι αυτή τη στιγμή κυριολεκτικά στο δρόμο, αφού η Αυστριακή εταιρεία τους εξεδίωξε από τους χώρους του ξενοδοχείου ενώ είναι πλέον «στον αέρα» και τα συμβόλαια που έχει υπογράψει με μεγάλα και επώνυμα πρακτορεία του εξωτερικού.
Διατείνεται η ξενοδοχειακή εταιρεία ότι η συμπεριφορά της Αυστριακής εταιρείας «είναι κακόπιστη και αρπακτική και μοναδικό σκοπό έχει κυριολεκτικά “να φάει“ το ξενοδοχείο υπερπολλαπλασίας αξίας των ανεξόφλητων σήμερα ληξιπρόθεσμων δανειακών δόσεων συνολικού ποσού περίπου 2.000.000 €.