Στην Μποζολάνδη λοιπόν, ήταν ένας έμπειρος μεγαλοδιευθυντής, ο οποίος προσελήφθη σε μια εταιρία που δραστηριοποιείται στον Τουρισμό και η οποία ήταν έμπνευση -επιτυχημένη- ηγητόρων του κλάδου.
Τον προσέλαβαν, τον εμπιστεύτηκαν απόλυτα και η εταιρία δραστηριοποιήθηκε στην αγορά, όχι με ιδιαίτερη επιτυχία είναι η αλήθεια.
Μάλιστα αρκετοί από το διοικητικό συμβούλιο, από την αρχή δεν είδαν με καλό μάτι τον μεγαλοδιευθυντή, που είχε όμως πράγματι σημαντική εμπειρία στο αντικείμενο της εταιρίας.
Αρκετές φορές στην διάρκεια των τελευταίων ετών, υπήρξαν θέματα με τις διαδικασίες στην εν λόγω εταιρία, την οποία ειρήσθω εν παρόδω, άλλοι ηγήτορες του κλάδου, πρότειναν να κλείσει.
Και τονίζω επί της διαδικασίας.
Επί της ουσίας ούτε γνωρίζω, ούτε θέλω να γνωρίζω.
Υπήρξαν πάντως πολλές διαμαρτυρίες, για τις διαδικασίες, κάποιες εκ των οποίων πήραν διαστάσεις, με λεπτομέρειες λίαν γαργαλιστικές.
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο μεγαλοδιευθυντής αντικαταστάθηκε, μετά πολλών επαίνων.
Θα μου πείτε: Ε και λοιπόν;
Λοιπόν, οι φήμες λένε, ότι ο τέως μεγαλοδιευθυντής, κατευθύνεται στον γνωστό μεγαλοπρομηθευτή, που “όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει”.
Με απλά λόγια ο μεγαλοδιευθυντής, που έδινε δουλειές στον μεγαλοπρομηθευτή, πάει να γίνει υπάλληλος ή συνεταίρος του μεγαλοπρομηθευτή.
Παράνομο σίγουρα δεν είναι.
Ηθικό είναι;
Κάποιοι κάτοικοι της Μποζολάνδης το παρακολουθούν και θα επανέλθουν αν και όταν χρειαστεί…
