Αμερικανοί τουρίστες στην Κεμαλιγέ – Φωτό πρακτορείο ΑΑ

Αμερικανοί τουρίστες συρρέουν στην “πύλη του παραδείσου” στην ανατολική Τουρκία

ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Πόλος έλξης τουριστών κυρίως από την Αμερική έχει γίνει το τελευταίο διάστημα η Κεμαλιγέ, μια πόλη στην επαρχία Ερζιντζάν, στην περιοχή της Ανατολικής Ανατολίας της Τουρκίας, γνωστή και ως “πύλη της Ανατολής προς τον Παράδεισο”.

Οι Αμερικανοί τουρίστες που επισκέπτονται την Κεμαλιγέ σε μεγάλες ομάδες εκπλήσσονται από τη μοναδική ομορφιά της περιοχής.

Παλαιότερα γνωστό ως Εγκίν, η περιοχή περιλαμβάνεται στον κατάλογο της Παγκόσμιας Προσωρινής Κληρονομιάς της UNESCO, με το παγκοσμίως γνωστό σκοτεινό φαράγγι της, η ιστορία του οποίου χρονολογείται από το 3.000 π.Χ.. Επίσης, συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε κορυφαίων βαθέων φαραγγιών στον κόσμο.

Τα φυσικά στοιχεία έχουν μεγάλη σημασία για τη διαμόρφωση της μοναδικής μορφολογίας και αρχιτεκτονικής της Κεμαλιγέ. Η επικλινής δομή της περιοχής, ο ποταμός Ευφράτης, άλλοι υδάτινοι πόροι στο κέντρο του οικισμού και το κλίμα είναι οι φυσικοί παράγοντες που επηρεάζουν την αρχιτεκτονική της.

Η περιοχή, όπου η φύση και η ιστορία αλληλοσυμπληρώνονται, υποδέχεται κάθε καλοκαίρι επισκέπτες σχεδόν 10 φορές περισσότερους από τον πληθυσμό της.

Πρόσφατα, η Κεμαλιγέ προστέθηκε στο “Cittaslow”, ένα διεθνές δίκτυο πόλεων όπου η ζωή είναι εύκολη, και φιλοξενεί πολλούς πολιτισμούς, όπως ρωμαϊκό, βυζαντινό, ισλαμικό,  σελτζούκικο, οθωμανικό και akkoyunlu.

Το όνομα Εγκίν, που σημαίνει “όμορφος κήπος σαν τον παράδεισο”, άλλαξε σε Κεμαλιγέ από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, εμπνευσμένος από το δικό του όνομα, λόγω της υποστήριξης που παρείχαν οι κάτοικοι της περιοχής στον πόλεμο της ανεξαρτησίας.

Αυτό που κερδίζει την προσοχή των τουριστών είναι οι ξύλινες κατασκευές και τα πόμολα, που αφηγούνται την ιστορία και την κοινωνιολογική δομή της Κεμαλιγέ.

Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό αυτών των πόμολων, που είναι προσαρτημένα στις πόρτες των σπιτιών, είναι ότι μπορούν να ειδοποιούν τους οικοδεσπότες αν είναι γυναίκα ή άνδρας στην πόρτα ανάλογα του χτύπου. Στην περίπτωση που ο επισκέπτης χτυπήσει δυνατά το πόμολο, τότε αυτός εκτιμάται ότι είναι άνδρας, αλλά αν ο ήχος είναι πιο ήπιος, ο επισκέπτης θεωρείται ότι είναι γυναίκα.

 

Tagged
Προσθήκη σχολίου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *