Αντιμέτωπη με ένα νέο “κύμα” εξαγορών η βιομηχανία των αερομεταφορών

Ολοένα φουντώνουν οι φήμες στον κλάδο των αερομεταφορών για νέες εξαγορές, με μια σειρά από παράγοντες να ευνοούν την ενοποίηση στη βιομηχανία.

Ο Johan Peter Lundgren, επικεφαλής της βρετανικής αεροπορικής εταιρίας χαμηλού κόστους easyJet, κατά την παρουσίαση των οικονομικών μεγεθών του αερομεταφορέα, είπε ότι δεν βλέπει την easyJet ως στόχο εξαγοράς, χωρίς, ωστόσο, να αποκλείει την εξαγορά από την easyJet, η οποία έχει έναν από τους ισχυρότερους ισολογισμούς στον κλάδο, σύμφωνα με δημοσίευμα της Handelsblatt.

Αλλά, προφανώς, δεν συμμερίζονται όλοι αυτήν την εκτίμηση. Η βρετανική εφημερίδα The Times ανέφερε πρόσφατα ότι ο όμιλος International Airlines Group (IAG) ετοιμάζει προσφορά για την easyJet, κάτι που δεν έχει σχολιαστεί μέχρι στιγμής ούτε από την IAG, ούτε από την easyJet.

Οι ανανεωμένες φήμες για την easyJet δείχνουν ότι τώρα που η Ευρώπη έθεσε σιγά σιγά υπό έλεγχο την πανδημία, οι αεροπορικές εταιρίες δείχνουν αυξανόμενο ενδιαφέρον για εξαγορές. Η IAG φέρεται να ενδιαφέρεται και για την πορτογαλική TAP Air Portugal.

Η Lufthansa αναφέρεται επίσης στον κλάδο ως ενδιαφερόμενη για την TAP. Σύμφωνα με πληροφορίες του κλάδου, η Lufthansa εξετάζει και μια νέα προσφορά για την ιταλική ITA.

“Σε κάποιο βαθμό, θα υπάρξει περαιτέρω ενοποίηση στην ευρωπαϊκή αεροπορία”, λέει ο Andreas Jahnke, διευθύνων σύμβουλος στην εταιρία συμβούλων Accenture.

Η ενοποίηση οφείλεται κυρίως σε δύο εξελίξεις. Αφενός, οι αεροπορικές εταιρίες είναι, επί του παρόντος, σχετικά υποτιμημένες. Επειδή οι επενδυτές εξακολουθούν να είναι δύσπιστοι για τον κλάδο των αερομεταφορών. Ενώ οι επιχειρήσεις ανακάμπτουν, εξαιτίας του υψηλού πληθωρισμού υπάρχει ανησυχία ότι οι άνθρωποι θα ξοδέψουν λιγότερα για ταξίδια. Αυτό θα μπορούσε να βάλει, εκ νέου, “φρένο” στην τρέχουσα “έκρηξη” των κρατήσεων.

Από την άλλη πλευρά, ορισμένες μεγάλες αεροπορικές εταιρίες διαθέτουν τα απαραίτητα κεφάλαια για εξαγορές, καθώς βγήκαν από την κρίσης γρήγορα. Η Lufthansa ή η IAG κερδίζουν πολλά αυτή τη στιγμή, κυρίως, επειδή μπορούν να προωθήσουν υψηλότερες τιμές εισιτηρίων. Η IAG, για παράδειγμα, υπολόγισε τη ρευστότητα στο τέλος του τρίτου τριμήνου στα 13 δισ. ευρώ.

Επιπλέον, ιδιαίτερα οι μικρότερες αεροπορικές εταιρίες βρίσκονται υπό πίεση. Στο παρελθόν, η κυβέρνηση της Alitalia και η διάδοχός της εταιρεία ITA άλλαξαν επανειλημμένα τη στάση της απέναντι στις εξαγορές, με αποτέλεσμα να μην έχει γίνει ποτέ πώληση.

Στο μεταξύ, ωστόσο, η οικονομική πίεση στην ITA είναι τόσο υψηλή που πρέπει να βρεθεί λύση. Ο TAP, για παράδειγμα, κρατικοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού και η πορτογαλική κυβέρνηση θέλει να ξεκινήσει τη διαδικασία πωλήσεων το επόμενο έτος.

Από αντίπαλοι συνεργάτες

Υπάρχουν όμως προκλήσεις στο δίκαιο του ανταγωνισμού. Το σχέδιο της διοίκησης της IAG να αναλάβει την ισπανική Air Europa αρχικά απέτυχε το 2019, λόγω ένστασης από τις αντιμονοπωλιακές αρχές της ΕΕ.

Ο όμιλος IAG περιλαμβάνει ήδη δύο ισπανικές εταιρίες, την Iberia και τη Vueling. Εν τω μεταξύ, η θυγατρική της IAG, Iberia, απέκτησε στην πραγματικότητα μερίδιο 20% στην Air Europa, αλλά η Επιτροπή της ΕΕ εξακολουθεί να εκφράζει ανησυχίες.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχει αυξανόμενη πίεση από τις αεροπορικές εταιρίες για τη δημιουργία μεγαλύτερων εταιριών προκειμένου να μην χαθεί η επαφή με την παγκόσμια εναέρια κυκλοφορία. Διότι υπάρχει μια νέα τάση: Οι πρώην αντίπαλοι ξαφνικά να μετατρέπονται σε συνεργάτες. Όπως ακριβώς συνέβη με τον εταίρο της Lufthansa United Airlines και την αεροπορική εταιρεία του Κόλπου Emirates.

Κατακερματισμένη η ευρωπαϊκή αεροπορική βιομηχανία

Ο ειδικός, Andrea Jahnke προειδοποιεί ότι, το επίπεδο συγκέντρωσης που παρατηρείται στις ΗΠΑ δεν θα επιτευχθεί στην Ευρώπη.

Στις ΗΠΑ, δημιουργήθηκαν τέσσερις μεγάλες αεροπορικές εταιρίες με τα χρόνια, οι οποίες μοιράζουν, σε μεγάλο βαθμό, την αγορά μεταξύ τους: η United Airlines, η Delta Airlines, η American Airlines και η αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους Southwest.

Αντίθετα, η ευρωπαϊκή αεροπορική βιομηχανία είναι πολύ πιο κατακερματισμένη. Αν και υπήρξαν ορισμένες χρεοκοπίες τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν πάνω από εκατό εταιρίες, που προσφέρουν τακτικές εμπορικές πτήσεις.

“Σε πολλές χώρες, οι εγχώριες αεροπορικές εταιρείες εξακολουθούν να θεωρούνται εθνικό σύμβολο ακόμη και μετά την ιδιωτικοποίησή τους”, λέει ο κ. Jahnke. Επιπλέον, υπάρχει ανησυχία ότι η οικονομία της χώρας θα παρουσιάσει σημαντικά μειονεκτήματα χωρίς τη δική της εθνική αεροπορική εταιρία. Ωστόσο, η εμπειρία δείχνει ότι πάντα υπάρχουν εταιρίες που είναι έτοιμες να ανταποκριθούν στα όποια κενά δημιουργηθούν, τουλάχιστον όσον αφορά τα ελκυστικά και δημοφιλή δρομολόγια.