Ο Κωνσταντίνος Κουλουβάτος, γόνος μιας από τις οικογένειες που θεμελίωσαν τον ελληνικό Τουρισμό, με τα ξενοδοχεία ΑΜΑΛΙΑ, έφυγε πριν από λίγο από την ζωή σε ηλικία μόλις 62 ετών.
Απλός, προσήνης και πολύ αγαπητός στον κλάδο ο Κωνσταντίνος, δεν είναι πια εδώ…
Τα ξενοδοχεία ΑΜΑΛΙΑ, από το όνομα της μητέρας του Κωνσταντίνου Κουλουβάτου, σε Σύνταγμα, Ναύπλιο, Ολυμπία, Πρέβεζα, Καλαμπάκα και Δελφούς, διευθύνονταν από τον αγαπητό σε όλους Κωνσταντίνο, με την οικογένεια, εκτός από τον θάνατο του πατέρα Χρήστου Κουλουβατου, να δέχεται δύο ακόμη σφοδρά πλήγματα, καθώς έχασε τα δύο αδέρφια του Κωνσταντίνου, Θοδωρή και Αλέξανδρο…
Μάλιστα ο Κωνσταντίνος κράτησε ζωντανό επί 15 ολόκληρα χρόνια, τον μεσαίο αδερφό του Θοδωρή, ο οποίος βρισκόταν σε κώμα και δεν ανταποκρινόταν σε κανέναν ερεθισμό από το περιβάλλον, ελπίζοντας ότι μπορεί να αναρρώσει.
Πολλές φορές φίλοι και γνωστοί έβλεπαν τον Κωνσταντίνο να περνάει την πύλη μεγάλου γνωστού νοσοκομείου για να επισκεφθεί τον αδερφό του…
Στις 4 Μαϊου ο Κωνσταντίνος Κουλουβάτος, είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο για τα δρώμενα στον Τουρισμό, την εποχή του κορονοϊού, με τον τίτλο: “Αναπόφευκτη η λαίλαπα στον τουρισμό”.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Η ζωή ήταν πολύ σκληρή μαζί του.
Τα πιο βαθιά και ειλικρινή συλληπητήρια στην οικογένειά του.
Κωνσταντίνος Στ. Δεριζιώτης
ΥΓ: Η καλύτερη περιγραφή για τον Κωνσταντίνο, είναι από τον φίλο Μηνά Γκούμα, σε ανάρτησή του στα social media.
Γράφει: “Είθισται να γράφουμε σπουδαίαα λογια για κάποιον που φεύγει από την ζωή αλλά πως να μην πεις έστω και δυο λόγια για τον Κώτσο τον γλυκό μας. Άνθρωπος με ήθος, τίμιος, απίστευτο χιούμορ, κοινωνικός, αγαπητός σε όλους, χειμαρρώδης, γλεντζές και γαλαντόμος, ευχάριστα φωνακλάς, καλός γιος, σύζυγος, πατέρας, φίλος και εργοδότης.
Αμφιβάλλω αν υπάρξει ποτέ κάποιος να πει το παραμικρό κακό για τον Κωνσταντίνο. Τον έβλεπες και άνοιγε η καρδιά σου, επιζητούσες την παρέα του που απολάμβανες στο φουλ διότι ήξερε να ζει την κάθε στιγμή και που μοιραζόταν με τους γύρω του. Δεν θα υπάρξει άλλος σαν και αυτόν, ήταν μοναδικός. Θα μου λείψει αφάνταστα. Αιωνία σου η μνήμη γλυκέ και αγαπημένε μου φίλε”.