Γράφει η Βάσω Κόλλια
Πριν λίγες μέρες φιλοξενούσα αμερικανούς φίλους που βρίσκονταν στην Ελλάδα για επαγγελματικές υποχρεώσεις. Ήταν η πρώτη φορά που επισκέπτονταν την πατρίδα μας και το πρώτο που ζήτησαν από τουριστικής πλευράς, ήταν να πραγματοποιήσουν το παιδικό τους όνειρο. Να επισκεφθούν την Ακρόπολη!
Και έτσι ξεκινάει μια πρωινή απογοητευτική περιπέτεια. Σημειώνω πως δεν είχαν απεργία οι φύλακες ή οποιοσδήποτε άλλος κλάδος. Η απογοήτευση και η ντροπή που ένιωσα και ένιωσαν ξεκίνησαν μόλις φθάσαμε στην είσοδο. Αφού περιμέναμε υπομονετικά στην σειρά για την έκδοση εισιτηρίου, πλησιάσαμε την είσοδο, η ουρά τεράστια και δυστυχώς υπήρχαν μόνο δύο φύλακες να ακυρώνουν οι ίδιοι τα εισιτήρια μπροστά στις μπάρες εισόδου και όχι ο κάθε επισκέπτης, όπως και θα μπορούσε να κάνει στο σύνολο των εισόδων του μηχανισμού ελέγχου. Αναρωτήθηκα γιατί άραγε, αλλά προχωρήσαμε.
Με μεγάλη μου έκπληξη αισθάνθηκα και αισθάνθηκαν την απόλυτη αδιαφορία, την απόλυτη παρακμή.Οι κάδοι απορριμμάτων να ξεχειλίζουν, τα σκαλοπάτια με σκουπιδάκια και ο κόσμος να στέκεται μέσα στον ήλιο σημειωτόν για να διαβεί την κεντρική πόρτα των Προπυλαίων. Σε περιόδους αιχμής αναρωτήθηκα γιατί δεν αφήνουν την προσπέλαση από όλες τις θύρες. Βέβαια είδα ότι στην βόρεια πτέρυγα γίνονταν εργασίες συντήρησης, και ελπίζω αυτή να είναι η αιτία.
Προχωρώντας συναντάς τριγύρω από τα φυλάκια σφουγγαρίστρες, σκούπες…Και βέβαια τι να πει κάποιος όταν αντικρίζει αυτά τα άθλια και αντιαισθητικά παραπήγματα που «φιλοξενούν» τους επιστήμονες και τους υπαλλήλους του Ιερού Βράχου.
Οι τουαλέτες σε μια κατάσταση τουλάχιστον αηδιαστική. Παντού σκουπίδια, βρώμικες, σε αποπνικτική ατμόσφαιρα δυσφορίας.
Με έκπληξη είδαμε μία μητέρα να αναζητεί χώρο για να περιποιηθεί το μωρό της, δεν βρήκε και απόρησε εν έτει 2018.
Αφού περιηγηθήκαμε τον εντυπωσιακό χώρο αρχίσαμε την κατάβαση και στην Πύλη Beule σωριάστηκε μια κυρία στα σκαλιά λόγω της ολισθηρότητας. Κατά την επίσκεψή μας είδαμε αρκετούς να γλιστρούν αλλά σηκώνονταν, της κυρίας όμως, επειδή ήταν και κάποιας ηλικίας, ήταν αρκετά επώδυνο.
Παρατηρήσαμε ότι οι διαδρομές που αφορούν και την πρόσβαση των ΑΜΕΑ και είχαν δημιουργηθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν δύσβατες με λακκούβες και ασυνεχείς. Το φθαρμένο υλικό αφήνει ακάλυπτο το πλαστικό υπόστρωμα που ανεμίζει και τα σίδερα. Η ανώμαλη επιφάνεια σίγουρα δεν επιτρέπει την ομαλή κίνηση των αναπηρικών αμαξιδίων, επιτείνοντας το πρόβλημα αυτών των ανθρώπων.
Σε όλο αυτό θα προσθέσω και την αηδιαστική εικόνα που είχαν οι δύο,μόνον,βρύσες, βρώμικες με δεκάδες παιδιά τριγύρω να προσπαθούν να πιούν νερό που υποθέτω θα ήταν και ζεστό!
Όλοι έρχονται για να θαυμάσουν τον Παρθενώνα και πολύ καλά κάνουν! Η δυτική πλευρά σφύζει από σκαλωσιές αλλά υπάρχει λόγος που βρίσκονται εκεί όσο και αν ενοχλούν «την αισθητική μας» οι εργασίες αποκατάστασης όπως εξηγούν και οι πινακίδες αλλά τα σκουπίδια τριγύρω έχουν λόγο ύπαρξης; Τίς πταίει; Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου πολιτισμού; Δεν υπάρχει προσωπικό καθαριότητας και φύλαξης ή πρόνοια από την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων; Όπως αντίστοιχα διαπίστωσα ότι υπάρχει από την αντίστοιχη Εφορεία στο Αμφιάρειο στον Κάλαμο Αττικής, ένα μικρό Ιερό δίπλα μας τόσο όμορφο και τόσο περιποιημένο! Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ας επισκεφθεί ένα πρωινό την Ακρόπολη, χωρίς ειδοποίηση βέβαια, για να αντιληφθει την αλήθεια και όχι την υπερβολή των όσων επισημαίνω καθώς και την ταλαιπωρία των ανθρώπων. Και αναρωτιέμαι θα φύγει με τις καλύτερες εντυπώσεις αυτών που θα δει;
Αρμόζει σε αυτό το υπέροχο χώρο να είναι σε αυτή την κατάσταση τόσο αφιλόξενος και βρώμικος! Οι αρχαίοι φρόντιζαν τα ιερά τους να είναι φιλόξενα και φιλικά προς τους πιστούς με στοές και χώρους ανάπαυσης. Δεν έχουμε άξιους μελετητές να επιμεληθούν την παρουσίαση της Ακρόπολης;
Εγώ κρατώ από όλα αυτά, τον όμορφο Παρθενώνα και γι΄αυτό μόνο αξίζει να γραφτούν δυό γραμμές όχι με διάθεση κακοπροαίρετης κριτικής αλλά με αγάπη και σεβασμό γι΄αυτή τη χώρα και αυτό το μνημείο που τόσο περηφανευόμαστε. Όπως γίνονται οι εργασίες αποκατάστασης με φροντίδα ας φροντιστεί και ο περιβάλλων χώρος για αποκατάσταση του σεβασμού και της φιλοξενίας!
Όταν όλα αυτά συμβαίνουν στην Ακρόπολη φανταστείτε τι συμβαίνει στους άλλους αρχαιολογικούς χώρους.
Κατά τα άλλα ο πολιτισμός μας και ο τουρισμός αποτελούν την βαριά μας βιομηχανία.
