Προς υπογραφή “οδεύει” η Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Ανάπτυξης και Τουρισμού, για το καθεστώς του Τουρισμού του νέου Αναπτυξιακού Νόμου 4887/2022 που ψηφίστηκε τον Φεβρουάριο, και σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές αποκλείονται από τις ενισχύσεις, όλες οι ξενοδοχειακές επενδύσεις σε Μύκονο και Σαντορίνη. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, που μένει να επιβεβαιωθούν, με την δημοσίευση στο Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως, που αναμένεται να γίνει μέχρι την Παρασκευή, θα εξαιρούνται από τον αναπτυξιακό νόμο, όχι μόνο οι επιχορηγήσεις σε νέα ξενοδοχεία στα δύο αυτά νησιά, αλλά και οι ανακαινίσεις – εκσυγχρονισμοί.
Το ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ανέδειξε το θέμα την προηγούμενη Παρασκευή, με εκτενές ρεπορτάζ, καθώς μέχρι τελευταία στιγμή εξεταζόταν σοβαρά το ενδεχόμενο αποκλεισμού και άλλων νησιών του Νοτίου Αιγαίου από τον αναπτυξιακό νόμο, με πρώτη την Πάρο, ενώ στο “τραπέζι” ήταν και η εξαίρεση από τον αναπτυξιακό νόμο των νησιών σε μεταγενέστερο χρόνο (π.χ. 1.1.2023). Οι σχεδιασμοί αυτοί, που αποκάλυψε το Χ&Τ, ξεσήκωσαν έντονες αντιδράσεις, ενώ πρέπει να τονισθεί ότι και το ποσό που θα κατευθυνθεί στον Τουρισμό ανέρχεται σε μόλις 150 εκατ. ευρώ… Για λόγους σύγκρισης το ίδιο ποσό δίδεται από την κυβέρνηση για αντικαταστάσεις ηλεκτρικών συσκευών στα νοικοκυριά.
Το ποσό των 150 εκατομμυρίων ευρώ θα δοθεί στο σύνολο των 13 περιφερειών της χώρας με μέγιστο ποσό ενίσχυσης τα 3 εκατομμύρια (αντί των 10 που προβλέπονται στον Νόμο που ψηφίστηκε τον Φεβρουάριο). Κατά μέσο όρο δηλαδή, αντιστοιχούν μόλις 12 εκατομμύρια ανά περιφέρεια. Για παράδειγμα στην Κρήτη – αντίστοιχα και στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου – θα μπορούν ουσιαστικά να ενισχυθούν μόνο 4 τουριστικές επενδύσεις με 3 εκατομμύρια η καθεμιά !
Το θέμα έθεσε σήμερα στον υπουργό αναπληρωτή Οικονομικών Θεόδωρο Σκυλακάκη ο δημοσιογράφος Νίκος Ανδρίτσος, για να εισπράξει την απάντηση ότι οι τουριστικές επιχειρήσεις πρέπει να έχουν τραπεζικό προφίλ και να μπορούν να προσφεύγουν στις τράπεζες για την χρηματοδότηση των επενδύσεών τους. Ωστόσο αξίζει να γίνει μνεία σε εκτενές ρεπορτάζ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ την προηγούμενη Κυριακή, σύμφωνα με το οποίο το “80% των ελληνικών επιχειρήσεων είναι εκτός τραπεζικού συστήματος”…
Πάντως η επαναφορά του καθεστώτος του κορεσμού ουσιαστικά για τα δύο αυτά νησιά, έστω κι αν αποτελούν κορυφαίες επιλογές των τουριστών, δημιουργεί αντιδράσεις στην τουριστική επιχειρηματική κοινότητα και μένει το ενδεχόμενο κάποιας αλλαγής από τα συναρμόδια υπουργεία, έστω στο “και πέντε” κυριολεκτικά.
Τα στοιχεία
Σύμφωνα με μελέτη της ΕΤΕ, το ποσό των εσόδων της χώρας από τον Tουρισμό μπορεί να φτάσει στα 36 δις Ευρώ το 2030, κάτι που όμως εξαρτάται από το τουριστικό προϊόν και κυρίως από την ποιότητα των ξενοδοχειακών μονάδων (υφιστάμενων και νέων) που θα κληθούν να φιλοξενήσουν τουρίστες, με μεγαλύτερο κατά κεφαλή ύψος δαπάνης (οι λεγόμενοι HighSpenders) και που για την αναβάθμισή τους θα απαιτηθούν ιδιωτικές επενδύσεις ύψους 5 έως 6 δις ευρώ.
Ο ελληνικός Τουρισμός και τα ξενοδοχεία παρά την υψηλή συμμετοχή του στο ΑΕΠ – υστερεί του μεσογειακού μέσου όρου σε δεδομένα ποιότητας και συγκέντρωσης και έτσι αφενός καθίσταται πιο ευάλωτος στον ανταγωνισμό και αφετέρου δεν εκμεταλλεύεται στον μέγιστο βαθμό τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.
Ειδικότερα, η Ελλάδα διαθέτει μικρότερου μεγέθους και χαμηλότερης ποιότητας ξενοδοχειακές μονάδες (36 έναντι 57 κλίνες κατά μέσο όρο και μόλις το 23% έναντι 65% σε ξενοδοχεία 4* και 5*), στοιχείο που οδηγεί την μέση ημερήσια τουριστική δαπάνη 15% χαμηλότερα από τον μέσο όρο των χωρών της Μεσογείου.
Οι επιχειρηματίες του Τουρισμού τονίζουν ότι είναι αυτονόητο πως ο μεγαλύτερος – σε εισροή συναλλάγματος – κλάδος της Ελληνικής Οικονομίας πρέπει να ενισχυθεί, ώστε να ανταπεξέλθει στον ισχυρό πλέον ανταγωνισμό που δέχεται η χώρα μας από χώρες εντός και εκτός Ε.Ε., όπου τα κίνητρα για τουριστικές επενδύσεις είναι πολύ σημαντικά (Τουρκία – λόγω και της τεράστιας συναλλαγματικής διαφοράς – αλλά και χώρες όπως η Ισπανία, η Κροατία, κ.λπ.) και αυτό αποτελεί έναν ακόμα λόγο, όχι μόνο να μην αρθούν υφιστάμενα μέτρα στήριξης, αλλά κυρίως να θεσμοθετηθούν νέα, που θα αμβλύνουν τις αρνητικές επιπτώσεις οι οποίες έχουν προκύψει ως επακόλουθα της ενεργειακής κρίσης, με κυριότερες την κατακόρυφη αύξηση των λειτουργικών δαπανών στα ξενοδοχεία, του κατασκευαστικού κόστους (των οικοδομικών υλικών) που πλέον φτάνει σε ποσοστό πάνω από 40%, αλλά και του κόστους δανεισμού για τις επιχειρήσεις, με τις αυξήσεις επιτοκίων.
