Από 10 έως 30 Σεπτεμβρίου η Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά θα εκθέσει τα έργα του ιταλού φωτογράφου ναυαγίων, Stefano Benazzo.
Οι φωτογραφίες των εγκαταλελειμμένων σκαφών, τραβηγμένες σε μακρινές ακτές σε όλο το κόσμο (Namibia, Patagonia, Islas Malvinas / Falkland Islands, South Georgia, USA, Europe), είναι ένας συναισθηματικός φόρος τιμής στην τεράστια παράδοση γενιών ναυτικών όλων των εποχών και χωρών.
Σκοπός είναι να καταγραφούν στη μνήμη μας τα ναυάγια των καραβιών ή των καϊκιών που σε λίγα χρόνια (ή σε λίγες μέρες) δεν θα υπάρχουν πλέον.
H έκθεση συμπεριλαμβάνει πολλά ελληνικά σκαριά που καταστράφηκαν ή εγκαταλείφθηκαν.
Η φωτογράφιση έγινε με την πολύτιμη συνεργασία του Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών. Ο Stefano Benazzo πολεμά ενάντια σ’ αυτόν τον σιωπηλό θάνατο των ναυαγίων.
Σημεία αναφοράς του φωτογράφου των ναυαγίων είναι το πάθος, η συγκίνηση, το χρέος στην μνήμη απέναντι στους ναυπηγούς, επισκευαστές, ναύτες, ψαράδες, ναυαγοσώστες, μετανάστες και τις οικογένειές τους.
Οι φωτογραφίες του δείχνουν το κουράγιο, τον πόνο, τον φόβο εκείνων που δουλεύουν, ταξιδεύουν, ψαρεύουν στην θάλασσα, και μαρτυρούν την ευαισθησία του καλλιτέχνη και την συμπόνια του προς σ’αυτούς που περάσαν αυτές τις δοκιμασίες. Μπαίνει στο πετσί τους.
Οι ανθρώπινες φιγούρες λείπουν εμφατικά από τις φωτογραφίες του. Είναι όμως έκδηλη η παρουσία αυτών για τους οποίους δεν στήθηκε ανδριάντας ούτε αναφέρονται σε βιβλία ιστορίας.
Αυτή του η προσπάθεια ταιριάζει ιδιαίτερα σ’ένα θαλασσινό κράτος όπως η Ελλάδα.
Τα πλοία συμβολίζουν ένα ουσιαστικό στοιχείο της οικονομικής, κοινωνικής, βιομηχανικής και θαλασσινής ιστορίας της Ευρώπης, κυρίως της Ελλάδας. Τα υπολείμματα αυτά των καραβιών είναι ένα μνημείο σε μερικά βασικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά: ευφυΐα, θάρρος, επιχειρηματική πρωτοβουλία και δίψα για περιπέτεια. Δεν μπαίνουν σε μουσεία εκτός από μερικές εξαιρέσεις.
Προτού εξαφανιστούν λοιπόν, είτε από την πάροδο του χρόνου, είτε από την καταστροφή που επιβάλλουν οι άνθρωποι όπως στην περίπτωση των παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών στην Ελλάδα, μέσα από την εικόνα θα μπορέσουν να ταξιδεύουν ανεξίτηλα στο χρόνο.
Τα ναυάγια είναι συχνά σε αφιλόξενα μέρη, απρόσιτα: ένας ακόμα λόγος να τα κρατήσουμε στην μνήμη μας και έτσι να βαστήξουμε ζωντανούς τους ανθρώπους που έζησαν πάνω τους.
Η έκθεση γίνεται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Έτους Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2018.
Είναι μέρος του “Tempo Forte” το τρέχον πολιτιστικό πρόγραμμα εστιασμένο στην εμβάθυνση των πολιτιστικών δεσμών μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας. Υπό την αιγίδα της Ιταλικής πρεσβείας στην Αθήνα, του Υπουργείου Πολιτισμού και του Δήμου Πειραιά.
Ο καλλιτέχνης ζει στο Todi (Umbria, Italy) και είναι συνταξιούχος Ιταλός Πρέσβης.
Έχει εκθέσει τα έργα του σε 40 ατομικές εκθέσεις στην Ιταλία και άλλες χώρες. Με τον εκδοτικό οίκο SKIRA έχει δημοσιεύσει το βιβλίο Wrecks και πολλά portfolios.
Το πάθος του για τα ναυάγια ξεκινά από μισό αιώνα ιστιοπλοΐας και φωτογράφισης. Το τελευταίο του βιβλίο περιέχει 50 ιστορίες από ισάριθμα ναυάγια από όλο τον κόσμο.
«Βυθισμένες βάρκες στην Βενετία» είναι το επόμενο βιβλίο που ετοιμάζει.
Είναι γλύπτης και φτιάχνει μοντέλα καραβιών, αυτοκινήτων κλπ. Ως μοντελίστας παλαιών ξύλινων ορθόδοξων εκκλησιών (κάτι που άρχισε με την πρώτη του επίσκεψη στο Άγιον Όρος) γνωρίζει ότι οι άνθρωποι παραδίδουν την ψυχή τους στο Θεό μέσα στις εκκλησίες αλλά οι ναυτικοί εμπιστεύονται το σώμα τους και τα όνειρά τους στα πλοία.
Το βιβλίο της έκθεσης θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο.
