Ήταν Σάββατο πρωί 27 Μαρτίου 2021, όταν αίφνης άρχισα να δέχομαι κλήσεις στο τηλέφωνό μου από φίλους. Δεν πίστευα στα αυτιά μου κυριολεκτικά, όταν άκουσα ότι ο Μπόρις Μουζενίδης, αυτός ο σπουδαίος Έλληνας, ο στυλοβάτης του ελληνικού Τουρισμού στην Ανατολική Ευρώπη, ο αγωνιστής της ζωής, ο άνθρωπος που ξεκίνησε από το μηδέν, έφυγε από τη ζωή, τόσο άδικα και τόσο απροσδόκητα.
Πέρασε ένας χρόνος κιόλας.
Ένας χρόνος χωρίς τον Μπόρις, και με τον όμιλο που με τόσο αγώνα, έχτισε, βήμα, βήμα, να αργοσβήνει.
Ο Μπόρις Μουζενίδης, άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στον ελληνικό Τουρισμό.
Αγαπημένε Μπόρις η φωτό αυτή είναι τον Μάρτη του 2020, στην τελευταία MITT που πήγαμε, στην μοναδική βραδιά που έκανες, μαζί με το υπουργείο Τουρισμού.

Οι άνθρωποι που σε αγάπησαν, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΠΟΡΙΣ ΜΟΥΖΕΝΙΔΗ, ΣΕ ΜΕΣΟ, ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, ΕΔΩ.
Θα περίμενα από τους ανθρώπους του Τουρισμού, να θυμηθούν σήμερα την θλιβερή αυτή επέτειο…
Σε ένδειξη ελάχιστης τιμής, αναδημοσιεύω, κάποια από τα ρεπορτάζ εκείνης της ημέρας, που αναδεικνύουν την πολυσχιδή και σπουδαία προσωπικότητα του Μπόρις Μπουζενίδη.
Ξεκινώ από τον αποχαιρετισμό στον φίλο μου.
In Memoriam: Μπόρις Μουζενίδης
27/03/2021
Αγαπημένε μου Μπόρις,
Ήσουν από τους ανθρώπους που είχαμε πολύ συχνή επικοινωνία.
Ότι και να γινόταν, όσο πηγμένοι και να ήμασταν, εκεί γύρω στις 19.30 χτυπούσε το τηλέφωνο και ήσουν εσύ.
Και στις καλές περιόδους και στις δύσκολες.
“Κώστα δεν θέλω κάτι έτσι να σε ακούσω πήρα”, ήταν η πρώτη σου φράση συνήθως.
Μερικές φορές, όταν ήταν αργότερα, με έβρισκες στο αυτοκίνητο και φθάνοντας σπίτι, σταματούσα στην άκρη του δρόμου για να ολοκληρώσουμε την πάντα ενδιαφέρουσα κουβέντα μας, με αποτέλεσμα μερικές φορές να με ψάχνουν.
Θυμάσαι γνωριστήκαμε πρώτη φορά στην Φιλελλήνων. Με φώναξες να γνωριστούμε.
Από την πρώτη στιγμή υπήρξε μια εξαιρετική χημεία μεταξύ μας.
Ίσως επειδή είχαμε παράλληλες πορείες…
Έλεγες με πάθος ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να έχει λιγότερους από 50 εκατ. τουρίστες σε μια σεζόν πολύ μεγαλύτερη από την σημερινή. Θεωρούσες αποτυχία οτιδήποτε κάτω από τα 50 εκατ..
Πάλεψες για να το πετύχεις.
Πέτυχες πολλά.
Θυμάμαι τον ενθουσιασμό σου για την Ellinair, αλλά κυρίως για το όνομα και το λογότυπο, που έλεγες ότι “έκλεινε” όλη την Ελλάδα.
Πέρασες τόσες δυσκολίες αλλά έμεινες πάντα όρθιος.
Ο λόγος σου ήταν συμβόλαιο.
Ήσουν άντρας παλαιάς κοπής.
Το προσωπικό σου σε λάτρευε. Τα βλέμματα των κοριτσιών στην φωτογραφία από την MITT το 2014, τα λένε όλα…
Μόνο αυτός ο καταραμένος κορονοϊός σε νίκησε.
Ήσουν ξεροκέφαλος και δεν σου άρεσαν οι γιατροί. Μοιάζαμε και σε αυτό.
Πριν λίγους μήνες όταν είχες κρυώσει και έμεινες σπίτι (σ.σ ίσως για πρώτη φορά), με έπαιρνες και δεν ακουγόταν η φωνή σου. Σου έλεγα “Μπόρις πήγαινε στο γιατρό, δεν παίζουν με αυτά”. Και συ όπως πάντα έλεγες: “Μια χαρά είμαι, πέρασε, δεν είναι τίποτα”.

Πόσο κρίμα κι άδικο φίλε να φύγεις έτσι.
Μιλήσαμε λίγο πριν πετάξεις για Μόσχα, για την MITT. Είχες τέτοια χαρά.
Πόσο κρίμα και άδικο, για την μητέρα σου, που θα κηδέψει το δεύτερο γιο της, για την οικογένειά σου, για τους φίλους και τους συνεργάτες σου.
Πόσο κρίμα για τον ελληνικό Τουρισμό, είχες πολλά να δώσεις ακόμη.
Το φορτίο για τον Γιάννη και τα στελέχη του ομίλου είναι βαρύ.
Καλή αντάμωση φίλε Μπόρις.
Αθάνατος.
Κωνσταντίνος Στ. Δεριζιώτης”
Η θλιβερή είδηση
1 σχόλιο στο “Ένας χρόνος χωρίς τον Μπόρις Μουζενίδη”