Λάβαμε και δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή – κραυγή αγωνίας, ενός μικρού τουριστικού επιχειρηματία, ο οποίος μέχρι πέρυσι είχε μια υγιή και κερδοφόρα επιχείρηση.
Την δημοσιευούμε με την ελπίδα κάποιος από τους αρμοδίους να την διαβάσει και να αντιληφθεί την κρισιμότητα των στιγμών και για τον Τουρισμό και τις επιχειρήσεις του.
Και προφανώς την προσυπογράφουμε απολύτως.
Η επιστολή
Η επιστολή έχει ως εξής:
“Αξιότιμοι κύριοι,
Απευθυνόμαστε σε εσάς, ελπίζοντας κάποιος να μπορέσει να αφουγκραστεί την κρισιμότητα της κατάστασης για την βιωσιμότητα των Τουριστικών Γραφείων εισερχόμενου τουρισμού, με την εξέλιξη της πανδημίας και τις επιπτώσεις που έχει φέρει στον κλάδο μας. Συγκεκριμένα, και όντας σε απόγνωση για το μέλλον της επιχείρησης μας, όπως και πολλοί συνάδελφοι του κλάδου, επικοινωνούμε μαζί σας εκφράζοντας τις ανησυχίες μας για την έκβαση των γεγονότων μέχρι πρότινος, καθώς και για τα μέτρα στήριξης που λαμβάνονται κατά καιρούς από την κυβέρνηση.
Θεωρούμε πως ο Τουρισμός, μέσα στον οποίο δραστηριοποιούμαστε και εμείς, και αποτελεί βασικό στοιχείο της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα, δεν στηρίχθηκε επαρκώς ώστε να ενισχύσει τους θεμέλιους λίθους του τομέα αυτού. Συνεπώς, φαίνεται να οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε χρεωκοπία και κατ’ επέκταση κλείσιμο των επιχειρήσεων, καθώς αδυνατούμε να σηκώσουμε τα οικονομικά βάρη.
Ο κλάδος των τουριστικών γραφείων στο σύνολο του δεν θα έπρεπε να θεωρείται απλά πληττόμενος, αλλά ολοκληρωτικά κλειστός από τον Μάρτιο του 2020, αφού για όλο το φάσμα των παρεχόμενων υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρει ένα τουριστικό γραφείο δεν υπάρχει ουσιαστικά αντικείμενο εργασίας. Κλειστά ξενοδοχεία, απαγόρευση μετακινήσεων, αεροδρόμια και αεροπορικές εταιρείες να υπολειτουργούν, απαγόρευση εισόδου στην χώρα και πολλοί άλλοι περιορισμοί, καθιστούν χωρίς κανένα όφελος την λειτουργία τους.
Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουμε ως γενικότερο παράδειγμα την επιχείρηση μας, η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο του τουρισμού (Τουριστικό γραφείο εισερχόμενου τουρισμού)και απασχολεί 4 άτομα μόνιμο προσωπικό, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες (Μάιος – Οκτώβριος) απασχολεί μέχρι και 12 άτομα. O απολογισμός για το καλοκαίρι (σεζόν) του 2019 έκλεισε με ένα θετικό πρόσημο τον Οκτώβριο του 2019 καθιστώντας την εταιρεία μας, μια υγιή επιχείρηση και καθόλα ενήμερη απέναντι σε όλες τις υποχρεώσεις της.
Το τέλος μιας καλοκαιρινής σεζόν δεν προϋποθέτει και το τέλος το εργασιών για ένα γραφείο εισερχόμενου τουρισμού, μιας και η προετοιμασία ξεκινάει αμέσως για το επόμενο καλοκαίρι, το μόνο που σταματάει – εκμηδενίζεται για ένα πολύ μεγάλο διάστημα (περίπου 8 μήνες ) είναι η εισροή εσόδων, την ίδια στιγμή που όλα τα λειτουργικά έξοδα παραμένουν τα ίδια, εκτός του εποχιακού προσωπικού (μόνιμο προσωπικό – ΕΦΚΑ – ενοίκιο – ρεύμα – ιντερνέτ , λοιπά).
Από τον Οκτώβριο έως και τον Μάρτιο που έγινε το πρώτο Lockdown, οι εργασίες και οι προετοιμασίες της εταιρείας για το καλοκαίρι 2020 βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, και το λειτουργικό κόστος άνω των 35.000€ μέχρι τότε. Μεσολάβησαν 4 μήνες αγωνίας, φόβου, άγνοιας και αμηχανίας, μέχρι τα μέσα Ιουνίου. Μετά από τις παροτρύνσεις και τις αισιόδοξες εξαγγελίες της Κυβέρνησης για την επανέναρξη του Τουρισμού, η εταιρεία προσέλαβε ακόμα 5 άτομα τον Ιούλιο (εκτός των 4 μόνιμων) για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της επιχείρησης και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στους επερχόμενους επισκέπτες στην χώρα μας.
Πολύ σύντομα (μέσα Ιουλίου) οι ελπίδες και οι προβλέψεις αποδείχτηκαν φρούδες. Ο Ιούλιος και Αύγουστος έκλεισαν με πτώση τζίρου πάνω από 90% και η πραγματική ζημία για την επιχείρηση μεγαλύτερη των 50.000 €. Χωρίς να δίνεται άλλη επιλογή (καθώς δεν επιτρέπεται να κάνεις απολύσεις εάν είχες πάρει τη πρώτη επιστρεπτέα προκαταβολή) η εταιρεία έβγαλε 3 άτομα σε αναστολή τον Αύγουστο και τους υπόλοιπους εργαζομένους τον Σεπτέμβριο, μιας και τότε ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι είχαμε εγκλωβιστεί σε ένα φαύλο κύκλο.
Από τον Σεπτέμβριο του 2020 και πλέον επανήλθε η αγωνία και ο φόβος για το μέλλον και την βιωσιμότητα μια υγιεστάτης μέχρι πριν 1 χρόνο εταιρείας (μηδενικό χρέος, σε κράτος και προμηθευτές) για το πώς θα μπορέσει να καλύψει την τεράστια ζημία και για το πώς θα μπορέσει να ανταποκριθεί στα νέα λειτουργικά κόστη (ενοίκια, τηλεφωνία, ρεύμα ,ιντερνέτ εργοδοτικές εισφορές, ασφαλιστικές και φορολογικές υποχρεώσεις) που θα προκύψουν μέχρι τον Ιούνιο του 2021 οπότε και ‘’προβλέπεται’’ κάποια εισροή εσόδων. Το χρέος συνεπώς διογκώθηκε δραματικά αφού δεν υπάρχουν από πουθενά έσοδα, μόνο έξοδα. Με απλά μαθηματικά και αισιόδοξους υπολογισμούς η τελική ζημία για την επιχείρηση θα ξεπεράσει τις 70.000 € , ζημία η οποία είναι φύσει αδύνατον να καλυφθεί τα επόμενα χρόνια.
Το μοναδικό χρηματοδοτικό εργαλείο αυτή την στιγμή για τον κλάδο μας, από τον Μάρτιο και μετά έτσι ώστε να καλύψουμε βασικές λειτουργικές ανάγκες είναι οι επιστρεπτέες προκαταβολές – κρατικά δάνεια. Ακόμα και σε αυτές όμως, αποτελεί μυστήριο ο τύπος υπολογισμού του ύψους ενίσχυσης, καθώς και ο λόγος που αφαιρεί από το τελικό ποσό ενίσχυσης της επιχείρησης, το ποσό το οποίο δίνει το κράτος στους εργαζομένους με αναστολή εργασίας (534 €).
Η επιχείρηση μας έλαβε μέρος και στις 4 Επιστρεπτέες προκαταβολές και δανειοδοτήθηκε – ενισχύθηκε από το κράτος με μόλις κάτι παραπάνω από 15.000€ ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο κύκλος εργασιών της το 2019 ήταν μεγαλύτερος των 850.000 €, προφανώς και αφαιρέθηκε βάση του τύπου υπολογισμού, μεγάλο ποσό από τις αναστολές εργασίας (9 άτομα).
Οι τυποποιημένοι λοιπόν ορισμοί που σχεδιάζονται, δυστυχώς απέχουν κατά πολύ σε σχέση με την αλήθεια και τις ανάγκες της αγοράς. Εάν άμεσα δεν αφουγκραστούν την κραυγή αγωνιάς των επιχειρήσεων, θα οδηγηθούν σύντομα σε αδιέξοδα και για τους ίδιους τους επιχειρηματίες και για το κράτος κατ’ επέκταση.
Φυσικά κανένας δεν θα ήθελε να απολυθούν εργαζόμενοι, ούτε μπορεί να είναι αντίθετος με την βοήθεια που δίνεται προς τους ανθρώπους αυτούς (534 €), που εκ των πραγμάτων δεν έχουν αντικείμενο εργασίας. Αυτονόητο και δεδομένων των συνθηκών να θεωρείται πολύ σημαντική, και απολύτως απαραίτητη η ενίσχυση τους. Δεν μπορεί όμως να γίνει κατανοητή, η διασύνδεση της με το ύψος της βοήθειας που μπορεί να λάβει μια επιχείρηση από την επιστρεπτέα προκαταβολή, όταν το κράτος δίνει την ενίσχυση στους εργαζομένους μόνο και εφόσον οι εργαζόμενοι δεν παρέχουν καμία υπηρεσία σε αυτήν (την επιχείρηση). Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις περιμένουν με αγωνία, την μεγαλύτερη δυνατή βοήθεια, έστω με την μορφή δανείου από το κράτος, για να ανταπεξέλθουν και να αντέξουν σε αυτή την πρωτοφανή κρίση .
Ο τύπος για τον υπολογισμό ενίσχυσης, θα φαινόταν λογικός και δίκαιος, εάν τα χρήματα αυτά (534 ευρώ) δινόταν στους εργαζομένους των επιχειρήσεων σαν μορφή επιδότησης εργασίας, έτσι ώστε και η εταιρεία θα μπορούσε κρατήσει του εργαζομένους της, και θα παράγονταν έργο προς όφελος της για να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί. Τότε,ναι, θα μπορούσε δικαιολογημένα το κράτος να αφαιρέσει αυτό το πόσο από την επιστρεπτέα προκαταβολή που δίνει στην επιχείρηση.
Διερωτόμαστε λοιπόν με ποια προοπτική και λογική αυτή η επιχείρηση μπορεί να καλύψει την ζημία , να καλύψει πάγια και λειτουργικά έξοδα, να γίνει βιώσιμη , ανταγωνιστική και να συνεχίσει την λειτουργία της ; Με ποια έσοδα θα μπορέσει να επαναπροσλάβει και να πληρώσει το σύνολο του προσωπικού της πριν την πανδημία αλλά και του επιπλέον προσωπικού που προσέλαβε για την ‘’επανεκκίνηση του τουρισμού ‘’ όπως αυτό επιβάλλεται στους όρους αποδοχής των εισπρακτέων προκαταβολών? Πως αυτή η εταιρεία με μηδενικά έσοδα από τον Οκτώβριο του 2019 μπορεί να ανταπεξέλθει σε εργοδοτικές και ασφαλιστικές εισφορές, όταν το κράτος κάποια στιγμή θα σταματήσει τις αναστολές εργασίας? Αδιέξοδο..
Αυτήν την πραγματικότητα που περιγράφουμε την βίωσαν και την βιώνουν εκατοντάδες αντίστοιχες επιχειρήσεις στον κλάδο του τουρισμού, ένας κλάδος ο οποίος βρισκόταν στην πρώτη γραμμή σε αυτό το τσουνάμι της οικονομικής καταστροφής , άλλα είναι ο ίδιος κλάδος ο οποίος βρισκόταν και στην πρώτη γραμμή τα δύσκολα χρόνια της Ελλάδας και που με τις κινήσεις και τις συμφωνίες του ανέβαζε κάθε χρόνο το ΑΕΠ της ελληνικής Οικονομίας και αποτελούσε για χρόνια την βαριά βιομηχανία της.
Επισημαίνουμε πως, αυτή η δυσμενής κατάσταση για τις εποχικές επιχειρήσεις όπως η δική μας, που βασίζονται μόνο στον τζίρο της θερινής σεζόν είναι πολλαπλάσια άλλων επιχειρήσεων και πρέπει να γίνει κατανοητή η ιδιαιτερότητα, η προετοιμασία και οι επενδύσεις τους χειμερινούς μήνες, αναμένοντας κέρδη μόνο τους τρείς καλοκαιρινούς μήνες .
Σαφώς, και πάνω απ’ όλα βρίσκεται η δημόσια υγεία, και το αντιλαμβανόμαστε απόλυτα και το στηρίζουμε, όμως όποιες κινήσεις και όποιες αποφάσεις λαμβάνει το κράτος αυτήν την κρίσιμη στιγμή, έχουν τεράστιο αντίκτυπο σε μια σειρά επιχειρήσεων. Πρέπει λοιπόν να εξετάζονται ενδελεχώς οι κλαδικές ιδιαιτερότητες έτσι ώστε να φτάσουμε όλοι μαζί στην απέναντι όχθη.
Έν κατακλείδι, η ουσία αυτής της επιστολής είναι να εκφράσουμε την απόγνωση μας για το δυσοίωνο μέλλον που προβλέπεται για τα Τουριστικά Γραφεία και να επιστήσουμε την προσοχή κάθε αρμόδιου ώστε να αναθεωρήσουν ενδεχομένως τον τρόπο και την λογική χορήγησης επιστρεπτέων προκαταβολών – δανείων, και να κατανοήσουν την επιτακτική ανάγκη της στήριξης του κλάδου μας, καθώς αν δεν καταφέρουμε να επιβιώσουμε, αναπόφευκτα αυτό θα επιφέρει μια σειρά από επιπτώσεις και σε άλλους τομείς, επηρεάζοντας κατ’ επέκταση την οικονομία της χώρας.
Ζητάμε την κατανόηση σας για την μακροσκελή επιστολή και τον πλατειασμό σε κάποια σημεία, αλλά βρισκόμαστε πλέον σε τέτοια αδιέξοδα και θέλαμε να επισημάνουμε όλα τα σημεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα θέλαμε να παλέψουμε, να παραμείνουμε ζωντανοί, ελπίζοντας πως οι επιπτώσεις της πανδημίας θα τελειώσουν κάποια στιγμή, και τότε θα μπορέσουμε να ανακάμψουμε σταδιακά.
Με εκτίμηση
Ιδιοκτήτης Τουριστικού Γραφείου”.
Είμαστε μικρό Ξενοδοχείο – εποχικής λειτουργίας- και θέλω να συμφωνήσω με το σύνολο της δημοσιευμένης επιστολής – κραυγής αγωνίας.
Επίσης θέλω να προσθέσω στα παραπάνω :
Μετά την υποχρεωτική θέση σε αναστολή των υπαλλήλων μας (ακόμη και της περασμένης χρονιάς 2019) μέχρι και Δεκ. 2020, έρχεται το τέλος του έτους και μας επιβάλλεται να πληρώσουμε το επίδομα και την αποζημείωση αδείας των και για το διάστημα της αναστολής. Με ποιά λογική? Θα μας πούν “ναι αλλά πήρατε επιστρεπτέα προκαταταβολή” Δηλαδή μας υπέβαλαν σε extra έξοδα, για να δανειστούμε από το κράτος -έστω και χαμηλότοκα- και έτσι να φανεί ότι το κράτος μας αγαπάει, και μας χαρίζει χρήματα, και είμαστε προνομιούχοι και πάνω από όλα αγαπάει τους εργαζόμενους χαρίζοντάς τους επιδόματα και αργομισθίες και δώρα.
Το άσχημο είναι ότι οι υπουργοί μοιράζουν επιδοτήσεις και τσάμπα χρήματα στις τηλεοράσεις και έρχονται μετά οι διευθύνσεις των υπουργείων και με διευκρινήσεις και όρους τα παίρνουν πίσω, αποκλείουν δικαιούχους η επιβάλουν πρόστιμα.
Το χειρότερο δε είναι ότι στρέφουν την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης (παρόμοια ιστορία με το “έλα εσύ που έφαγες το αυγό”).
Η πρότασή μου είναι:
Σώστε την Οικονομία.
Αναπτύξετε με πρόγραμμα τους παραγωγικούς κλάδους και δημιουργείστε πραγματικές παραγωγικές θέσεις εργασίας.
Ενισχύσετε την ιδιωτική πρωτοβουλία στην παραγωγή εξαγώγιμων προϊόντων, (μεταξύ αυτών και του Τουρισμού).
Αποτρέψετε την υφαρπαγή των Ελληνικών παραγωγικών μονάδων από καιροσκόπους ξένους “επενδυτές”.
Αγαπητοι κυριοι, συμφωνουμε απολυτα με τα ανωτερω!
ειμαστε κι εμεις ιδιοκτητες, μιας μικρης ξενοδοχειακης μοναδας, στη Χαλκιδικη, που χρονια τωρα (32) την λειτουργουμε, δουλευοντας οικογενειακα, και παρ’ οτι, δεν εχουμε μεγαλο λειτουργικο κοστος, προσωπικο, δανεια και καποια αλλα, εντουτοις, αυτη η χαμενη σεζον, αρχισε να δειχνει τις συνεπειες της και η συνεχεια φαινεται αδιεξοδη, διοτι εκτος της εικονας της επιχειρησης, ειναι και το κομματι της οικογενειακης επιβιωσης!! Απο την αρχη αυτης της κρισης και τον τροπο αντιμετωπισης της, λυπαμαι που το λεω, αλλα ακουγοντας τους διαφορους αρμοδιους φορεις, το συμπερασμα ηταν, πως ο καθενας κοιταξε την παρτη του και αν ο προορισμος του ηταν, λιγο – πολυ δυνατος, ”απο εδω παν κι οι αλλοι”! Ολο το Καλοκαιρι υπηρχε μια ”ομερτα” και κανενας δε γνωριζε, τι γινεται ακριβως, αρκει να τα αρπαξουμε, για να περασουμε αυτον τον καβο! Εμεις δεν ανοιξαμε ουτε ημερα, αλλα ολοι οι λογαριασμοι ερχονται κανονονικα, δημοτικα τελη, Υδρευση – Αποχετευση, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ, ΕΦΟΡΙΑ, κλπ, χωρις ουτε ευρω μειωση, περα απο την προκαταβολη φορου και ρωτω, τι κανουν οι αρμοδοι συνδικαλιστικοι φορεις του κλαδου; Πληρωνουμε δημοτικα τελη, χωρις να εχουμε πεταξει σκουπιδια, επι 15 μηνες περιπου, ενω, αν καταλαβα καλα, η Κυβερνηση επιδοτησε την τοπικη αυτοδιοικιση, για να απαλλαξει τις επιχειρησεις απο τα τελη, αλλα δεν ειναι μονον αυτο! Απο ο,τι φαινεται και η επομενη χρονια θα ειναι αναλογη! Η Κυβερνηση μας λεει για τα 32 δις, του Ταμειου Ανακαμψης, αλλα σκεφτεται να τα μοιρασει σε διαφορους τομεις της οικονομιας και οχι σε αυτους, που επληγησαν καιρια απο την κριση, με αποτελεσμα να μειωθει το ΑΕΠ! Δηλαδη, σκεφτεται να μπαλωσει αλλες παλιες τρυπες και οχι αυτες που ανοιξε η κριση, αλλα στην Ελλαδα ζουμε και οχι οτι ελπιουμε εμεις να παρουμε κατι και το λεμε! Στην κριση της διαλυσης της Γιουγκοσλαβιας, τοτε, ειχαν ανακοινωσει αποημιωσεις 3 δις δραχμων, για τις πληττομενες επιχειρησεις της Βορ. Ελλαδας και για τη δικη μας, ειχαν εγκρινει, 2 εκατομμυρια δρχ! Καποιοι, που γνωριζαν τι θα γινει, μας ελεγαν, ”μην περιμενεις τιποτα, θα τα φανε οι ημετεροι”! Και πραγματι, μια ημερα πριν την καταβολη του ποσου, υπηρξε αναστολη και κατοπιν αυτου και με προσωπικες δικες μας ενεργειες, μας χορηγησαν μονον 120 χιλ. δρχ.. για λογους ηθικης ταξης, οπως μου ειπε μια υπαλληλος του ΕΟΤ, με την οποια ειχαμε εμπλακει τοτε, σε εκεινη την ιστορια και η ιστορια συνεχιζεται! Ευχαριστουμε για την φιλοξενεια!
Η κραυγή αγωνιάς πρέπει να αφόρα όλους όχι μόνον τον συγκεκριμένο επιχειρηματία.
Αφόρα όλες τις επιχειρήσεις τόσο τουριστικές όσο και ξενοδοχειακές.
Αφόρα όλες τις επιχειρήσεις με τεράστια η μικρά λειτουργικά έξοδα, οικογενειακές η μη.
Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και εδώ στην Κύπρο.
Το τι έχουμε περάσει όλο αυτό το διάστημα και το τι παίρνουμε μέχρι σήμερα μας ταλαιπωρεί αφάνταστα.
Δεν έχει να κάνει μόνο με τον οικονομικό τομέα αλλά και τον ψυχολογικό.
Και το μόνο που δεν γνωρίζουμε όλοι είναι το μέλλον.
Ο κλάδος μας πάντοτε αντιμετώπιζε τεραστία προβλήματα. Ήρθε και το κερασάκι και έδεσε στην τούρτα.
Τα ξεπερνούσαμε όμως με τις δίκες μας δυνάμεις. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Όποιος υποσχεθεί φούρνους με παξιμάδια θα είναι ένα μεγάλο ψέμα. Τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ όπως παλιά ακόμα και όταν φύγει και η πανδημία.
Ποτέ μια αλλαγή δεν είναι η ιδία με την παλιά. Με αυτό που συμβαίνει σίγουρα οι αλλαγές θα είναι τεράστιες και όχι υπέρ μας όπως συνήθως.
Είναι ολοφάνερο ότι κανένας δεν ομιλεί για σχέδια στηρίξεις ούτε και για πλάνα Α η Β
Κανένας δεν ψηφίζει νόμους για καταργήσει φόρων και στηρίξεις.
Όλοι έχουν μείνει σιωπηλοί.
Όλοι διερωτόμαστε γιατί άραγε? Τι συμβαίνει? Που πάμε?
Στο τέλος ότι μας έχει απομείνει θα το χάσουμε σύντομα από τους ξένους.
Το στόμα του λύκου που μας τρίζει τα δόντια πρέπει να το κλείσουμε άμεσα.
Ο Διογένης αναζητούσε άνθρωπο εμείς σε λίγο καιρό θα αναζητούμε Τουρίστα.
Με εκτίμηση,
Ιδιοκτήτης Ξενοδοχειακής μονάδας
Κύπρος –Πάφος-Κόλπος των Κοραλλιων