της Κατερίνα Αντωνάρα (*)
Συνειδητοποιώντας την κρισιµότητα των στιγµών συνειδητοποιούµε καλύτερα πως η κρίση και ο ιστός της πανδηµίας θα γίνει η αφορµή να αλλάξουµε.
Η τακτική του “παρακολουθώ” είναι ατυχής και άτοπη µπροστά στην τακτική του “παρατηρώ”. Το πρώτο βήµα είναι και η πρώτη ανάγνωση. Μετά την πρώτη µατιά των προβληµάτων στον Επισιτισµό, χρέος µας είναι µια δεύτερη προσεκτική ανάγνωση. Το ενδιαφέρον θα πρέπει να επικεντρωθεί σε εκείνα τα αδύναµα σηµεία που προσφέρονται για ενίσχυση.
Με βάση τα υγειονομικά πρωτόκολλα να γίνουν ολοκληρωμένες παρουσιάσεις με μοναδικό σκοπό την βελτίωση στην παροχή υπηρεσιών στην Εστίαση και γενικά στον Επισιτισμό.
Δικαίωμά μας είναι να αποδεχθούμε άνευ όρων την καραντίνα και τις επιπτώσεις της, αλλά είναι και υποχρέωση μας να διασφαλίσουμε με κάθε μέσο και κάθε τρόπο νέες στρατηγικές με υψηλότερα μεγέθη προσδοκιών. Να αποφύγουμε τις τυποποιημένες τακτικές και να τις «αναπλάσουμε». Να στήσουμε και να χτίσουμε πρότυπα που να απευθύνονται σε πιο απαιτητικούς πελάτες.
Είναι πράγματι πολύ σημαντικό ότι έχουμε καταναλώσει εδώ και χρόνια στερεότυπες επισιτιστικές στρατηγικές. Ο χρόνος, οι αλλαγές, οι εξελίξεις επιφέρουν και ανασύρουν ανάγκες για μικρές και λεπτές προσαρμογές και πιο δελεαστικές προτάσεις.
Η έκφραση των ανθρώπων που έχουν την πείρα και την εμπειρία χρόνων μπορεί να μετατραπεί σε γνώση στους νεότερους, αλλά και οι νεότεροι δύνανται να μπολιάσουν το κλασικό με νέες και καινοτόμες προτάσεις. Ο συγκερασμός των δύο γενεών μπορεί να γίνει σχολείο προς πάσα κατεύθυνση, σε κάθε ανήσυχο και φιλόδοξο άνθρωπο στο πεδίο του επισιτισμού.
Μελέτη, αναδίφηση, ανάδυση, επεξεργασία και επιμόρφωση είναι τα βήματα μιας σωστής και εύστοχης στρατηγικής για να μπούμε στη μάχη της διεκδίκησης, της σύγκρισης και της υπεροχής.
Απαριθμώντας τις διαδοχικές ζημιογόνες αλλαγές καταλήγεις σε μια τραγική διαπίστωση, πως το «φιλέτο» του Επισιτισμού έχει υποστεί τις πιο τραγικές επιπτώσεις. Μια ολόκληρη επιχειρηματική κοινότητα, ένα τεράστιο τουριστικό πλάνο, ένας κόσμος εκατοντάδων χιλιάδων έχει υποπέσει σ΄ ένα οικονομικό πλιάτσικο.
Δεδομένα, συντεταγμένες σταθερές, έχουν πέσει στο κενό. Προσμονές, αντοχές και απαντοχές παρέμειναν στην αίθουσα αναμονής με μια βάση διόλου σταθερή και στέρεη. Η έλλειψη εργασίας, η μείωση εργασιακού χρόνου, η μείωση του αναμενόμενου εισοδήματος απομόνωσε τους εργαζόμενους στον επισιτιστικό τομέα, σε ένα στενωπό περιθώριο με κατακερματισμένες ελπίδες.
Ένα μεγάλο φιλέτο τουριστικών παροχών συρρικνώθηκε χρονικά, εργασιακά, οικονομικά και εξελικτικά. Κάθε προσδοκία να αναβαθμιστεί το επισιτιστικό τμήμα από κάθε άποψη, σε κάθε περίπτωση, έμεινε μετέωρη. Κινήθηκε ένας μηχανισμός χωρίς να πατήσει γκάζι και να φτάσει στην πολυπόθητη προοπτική. Ο σύντομα διαθέσιμος εργασιακός χρόνος ήταν πολύ πιεστικός για να δοθεί η ευκαιρία να αποφασιστούν και να υλοποιηθούν νέες καινοτόμες και αναβαθμισμένες επενδύσεις.
Ώρα μηδέν. Ώρα περισυλλογής. Ότι χάθηκε – χάθηκε. Ότι έγινε – έγινε. Ότι πέρασε – πέρασε. Στην ετυμηγορία των αιτιών και των αφορμών κανείς δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη. Η σύγκρουση μεταξύ του αναμενόμενου και του επιβαλλόμενου δεν βγάζει σκορ.
Ελπίδα;
Σημασία έχει η κρίση, οι επιπτώσεις της καραντίνας, η αναστολή να γίνει νέα ανατολή, μια ευκαιρία για αναδόμηση και προετοιμασία.
Όλοι οι τουριστικοί οργανισμοί και φορείς, οι πανεπιστημιακές σχολές, τα κέντρα επιμόρφωσης θα μπορούσαν να δημιουργήσουν επιτροπές που να έχουν άμεση γνώση και εποπτεία για να συντονίζουν και να καταπολεμούν κάθε υποκείμενο πρόβλημα ή εμπόδιο που παρουσιάζεται.
Πράγματι, ο COVID-19 είναι ο μεγαλύτερος και πιο απρόβλεπτος εχθρός που έχει τινάξει κάθε πρόβλεψη και πλάνο. Έχει αποδυναμώσει την αγορά, επιχειρηματίες και υπαλλήλους. Όμως ένας καλός στρατηγός σχεδιάζει και καθορίζει βάσει του εχθρού και οφείλει να είναι παν-έτοιμος για την πρόκληση με πολλαπλές κλιμακώσεις για την αντιμετώπιση της ευάλωτης περιόδου.
Οι κυβερνητικές αποφάσεις στις τουριστικές και επισιτιστικές επιχειρήσεις έχουν ανακουφίσει μερικώς το οικονομικό πλήγμα. Αυτό λύνει στο ελάχιστο βαθμό το πρόβλημα. Η καθίζηση των εισπράξεων, η μείωση των μισθών, οι απολύσεις, οι άνεργοι δημιουργούν μια συντριπτική πλειοψηφία προβλημάτων που αιτούνται λύσεων και επιλύσεων.
Άμεσης ανάγκης χρήζει η προστασία και η διασφάλιση και εργοδοτών και εργαζομένων, η ασφάλεια υγείας και η ευθύνη της προσφοράς. Τα υγειονομικά πρωτόκολλα να εφαρμόζονται πλήρως και οι αποζημιώσεις να δίνονται και να καταβάλλονται έτσι ώστε να προστατεύεται ο εργαζόμενος.
Τα αιτήματα των ανθρώπων του τουρισμού – επισιτισμού να γίνουν άμεση προτεραιότητα και να μοιραστούν τις ευθύνες η κυβέρνηση και η εργοδοσία. Να ενταχθούν όλοι οι εργαζόμενοι στο δίδυμο “τουρισμός – επισιτισμός” στο μηχανισμό στήριξης χωρίς αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις. Να υπάρξει νέα πολιτική που να προστατεύει πραγματικά τον εργαζόμενο αλλά και να καταργήσει όλα εκείνα τα μέτρα που τον έχουν κάνει «ευάλωτο και μετέωρο».
Ευχή μου ο βαρύς απολογισμός της προηγούμενης χρονιάς να γίνει «ο ορισμός για μια νέα εποχή, πολλά υποσχόμενη».
* Η Κατερίνα Αντωνάρα γεννήθηκε στη Ρόδο 16 Ιουνίου του 1981. Έχει σπουδάσει στην ΑΣΤΕΡ Ρόδου. Συνεχίζει τις σπουδές της στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο στο τμήμα Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων & Τουρισμού. Έχει πολυετή εργασιακή εμπειρία σε Ομίλους Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων. Έχει εργαστεί επίσης ως ωρομίσθια καθηγήτρια στα δημόσια ΙΕΚ Ρόδου για 13 χρόνια. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως καθηγήτρια στην Ανωτέρα Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων Ρόδου (ΑΣΤΕΡ).
