του Αλέξανδρου Αγγελόπουλου (*)
Παρότι διαχρονικά οι πολιτικοί της χώρας αρέσκονται να χαρακτηρίζουν τον τουρισμό ως την «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας ή την «ατμομηχανή της οικονομίας» ιστορικά ο Τουρισμός δεν στηρίχθηκε από την πολιτεία. Ήταν αντίθετα το αποτέλεσμα επιχειρηματικών επιλογών που αντιλήφθηκαν το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας .που δεν ήταν τίποτα λιγότερο από το πιο αυθεντικό ελληνικό μείγμα: κλίμα, πολιτισμός, γαστρονομία, φυσικό κάλλος, φιλοξενία.
Σε αυτά προστέθηκε το ελληνικό επιχειρηματικό ένστικτο ότι για να πουλήσεις ένα προϊόν, χρειάζεσαι μία βιτρίνα. Και η βιτρίνα ήταν αρχικά τα καταλύματα φιλοξενίας, μικρότερα και μεγαλύτερα, και στη συνέχεια οι υποδομές φιλοξενίας. Το παράδοξο του ελληνικού φαινομένου είναι ότι οι υποδομές ακολούθησαν του «οικοδομήματος», χτίστηκε πρώτα η εικόνα, και μετά το θεμέλιο . Από τα πρώτα κιόλας τουριστικά ρεύματα, έγινε προφανές ότι ο λαός μας, με την έμφυτη τάση φιλοξενίας, άρχισε να ανεβαίνει στο ευρωπαϊκό στερέωμα και στη συνέχεια να αναγνωρίζεται ως ισότιμο μέλος μιας Ευρώπης. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, την αποδοχή του Έλληνα ως Ευρωπαίου, ήρθε μέσα από τα εκατομμύρια επισκεπτών που αγάπησαν τη χώρα για αυτό που είναι, όχι για αυτό που παρουσιάζεται ότι είναι.
Ταυτόχρονα και στις διατλαντικές σχέσεις, η Ελλάδα κέρδισε σημαντικές μάχες όχι μόνο λόγω της στρατηγικής της θέσης, αλλά και για το φυσικό της κάλλος και το περιβάλλον της. Σήμερα, σε αυτό το ρευστό και ιδιαίτερα «θερμό» κλίμα στα γεωπολιτικά, η Ελλάδα παραμένει σημείο αναφοράς για την ασφάλεια και σταθερότητα της, που δεν αποτελεί μόνο έργο της κυβέρνησης, αλλά και επιθυμία των εταίρων μας. Η εμπιστοσύνη μεγάλων πολυεθνικών στον τομέα του τουρισμού και της φιλοξενίας δεν είναι τυχαία. Αντιθέτως, αποτελεί μια ουσιαστική ψήφο εμπιστοσύνης και δείκτη για την ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος.
Στο σημερινό παγκόσμιο περιβάλλον, εν μέσω αλλαγών, αστάθειας και εντάσεων η «soft διπλωματία» της Φιλοξενίας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Η Φιλοξενία δεν αποτελεί απλά μια οικονομική δραστηριότητα , αλλά μία πολιτισμική γέφυρα, μία ομπρέλα συνεργασίας λαών και τομέων της οικονομίας, αλλά και μία ασπίδα απέναντι σε κάθε είδους καταιγίδα.
(*) Ο κ. Αλ. Αγγελόπουλος είναι ΔΣ της Aldemar Resorts , Αντιπρόεδρος ΕΕΝΕ και υποψήφιος για το ΔΣ του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου
