Στη σημασία της κατάρτισης και της εκπαίδευσης του προσωπικού στον ιδιαίτερα απαιτητικό και διαρκώς μεταβαλλόμενο τομέα της Φιλοξενίας, αναφέρεται σε άρθρο της η κα. Κατερίνα Ζουγανέλη, προϊστάμενη ορόφων σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, με εμπειρία στην εξυπηρέτηση και την φιλοξενία των πελατών από το 2002 και εκπαιδεύτρια ενηλίκων στα ξενοδοχειακά, με αντικείμενο την Οροφοκομία.
Φιλοξενία είναι το αίσθημα που δημιουργούμε στον επισκέπτη κάνοντας τον να νιώσει σαν το σπίτι του, εύκολο όχι, δύσκολο ναι.
Τι εσωκλείει το αίσθημα “νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου”, σίγουρα όχι να κυκλοφορώ με τις πιτζάμες.
Θα λέγαμε πως η φιλοξενία είναι ο επισκέπτης να αισθανθεί άνετα, ήρεμα και διασκεδαστικά ανάλογα τι εκείνος θα επιλέξει, ακόμα να αισθανθεί ασφάλεια και πως η επιλογή του άξιζε.
Ποιοι συμβάλουν ώστε όλα τα παραπάνω να επιτευχθούν; Mα φυσικά οι εργαζόμενοι.
Μπορούν όλοι οι εργαζόμενοι να προσφέρουν αυτές τις υπηρεσίες στον επισκέπτη;
Οι άνθρωποι έχουμε έμφυτα και επίκτητα προσόντα και δεξιότητες, καθένας σε κάτι διαφορετικό. Όταν όμως μιλάμε για εργαζόμενους το πρώτο που θα πρέπει να μας έρχεται στο μυαλό είναι η κατάρτιση, η εξειδίκευση και, τέλος, η γνώση.
Κάθε εργαζόμενος οφείλει να προσφέρει στην εργασία του το καλύτερο που μπορεί, αντίστοιχα και η επιχείρηση πρέπει και οφείλει να τον εκπαιδεύσει στη φιλοσοφία και στην πολιτική που θα πρέπει με τη σειρά του να ακολουθήσει. Ακόμα να παρέχει σεμινάρια και επιπλέον γνώση στους εργαζόμενους που δεν έχουν λάβει κατάρτιση και είναι ανειδίκευτοι.
Αυτά τα δύο χρόνια με τον Covid μας δίδαξαν πως οι επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν καταρτισμένους εργαζόμενους καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν και να προσαρμοστούν στην εφαρμογή, αλλά και την τήρηση των πρωτοκόλλων προστασίας κατά του ιού της πανδημίας.
Ποιες είναι αυτές οι δεξιότητες που θα πρέπει να έχουν ή να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι των τουριστικών επιχειρήσεων για να μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες;
-Προσαρμοστικότητα στις νέες διαδικασίες.
-Πράσινες δεξιότητες.
Η πανδημία του κορωνοϊού και η ευαισθητοποίηση των ταξιδιωτών για τα ζητήματα αυτά, έχουν στρέψει τον κλάδο προς την ανάπτυξη του αειφόρου ή βιώσιμου τουρισμού. Η κατάρτιση και εκπαίδευση του προσωπικού δεν αφορά απόλυτα την πρόσληψη ενός εργαζόμενου που έχει ήδη σπουδάσει στο αντικείμενο της εργασίας του, κάτι βέβαια που θα ήτανε ιδανικό, οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να προβούν στην εκπαίδευση του προσωπικού με τη μέθοδο on the job, δηλαδή την ώρα της εργασίας ή στην έναρξη της σεζόν ή και στο τέλος της σεζόν.
Από την εκπαίδευση του προσωπικού η επιχείρηση μόνο κέρδος μπορεί να έχει.
Οι εργαζόμενοι θα γνωρίζουν τα ζητούμενα, θα νιώθουν ασφάλεια στην εργασία τους και θα εκτελούν τα καθήκοντά τους πιο αποτελεσματικά και σε λιγότερο χρόνο.
Άρα, κλείνοντας θα υπογραμμίσω πως η γνώση δεν σταματά ποτέ. Οφείλουμε πάντα να εμπλουτίζουμε και να αποκτούμε κι άλλες γνώσεις, καθώς το εργασιακό περιβάλλον μεταβάλλεται και θα μεταβάλλεται συνεχώς.
