ksd copyright
money tourism copyright photo

Κι η θεια μου η Κοντύλω θέλει βραβείο…

ΓΝΩΜΗ

Το σκέφτομαι καιρό τώρα…
Το έχω συζητήσει και με πολλούς από εσάς, οι οποίοι απ’ ότι μου λέτε συμφωνείτε.
Είπα λοιπόν και γω να το γράψω, αν και ξέρω ότι θα γίνω “κακός”.Προτιμώ όμως να είμαι “κακός” και “χρήσιμος”, παρά “στρογγυλός”, “καλός” και “όχι χρήσιμος”.
Υποστηρίζω λοιπόν ότι έχει γίνει κατάχρηση της έννοιας του “βραβείου”.
Το βραβείο στο μυαλό μας, είναι μια ηθική, ενίοτε και υλική, ανταμοιβή για μια σπουδαία πράξη, για μια σπουδαία επίδοση.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλαδίτσα μας, έχουμε “περισσότερα βραβεία, απ’ όσα μπορούμε να καταναλώσουμε (sic)”.
Οι μισοί βραβεύουν τους άλλους μισούς και τανάπαλιν.
Η μόνη που δεν έχει βραβευθεί ακόμη, αν και το θέλει διακαώς, είναι η θεια μου η Κοντύλω…

Με λίγη φειδώ τα πράγματα θα ήταν καλύτερα και τα βραβεία θα είχαν κάποιο νόημα.
Σήμερα δεν έχουν.

ΥΓ: Και όπως είχε πει κάποτε ο Ηλίας Ατματζίδης, όταν τον χαρακτήρισαν “ήρωα” για την απόδοση του σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα: “…ήρωες δεν είναι οι ποδοσφαιριστές. Ήρωες ήταν ο Κολοκοτρώνης και ο Παπαφλέσσας. Εμείς είμαστε καλοπληρωμένοι επαγγελματίες. Δεν πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα”.

Αυτά…

Tagged
Προσθήκη σχολίου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *