Ν. Αγγελόπουλος: «Εθνική Τουριστική Πολιτική ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει…»

• Θα είναι επιτυχία αν προσεγγίσουµε τα επίπεδα του 2019
• Η τουριστική εικόνα της χώρας είναι αποκλειστικό αποτέλεσµα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας
• Η επαγγελµατική επιλογή των νέων πρέπει να έχει και στοιχεία προσφοράς προς την Πατρίδα και τους συνανθρώπους µας.
• Ανεξήγητη καθυστέρηση για το χωροταξικό του Τουρισµού

Δωρικός, αλλά µεστός νοηµάτων, ο λόγος του Νίκου Αγγελόπουλου έχει πάντα ιδιαίτερη σηµασία.
 Όχι µόνο για τους προφανείς λόγους, όπως είναι η ακαδηµαϊκή του καριέρα, οι θέσεις ευθύνης από τις οποίες πέρασε, η µακρά και πάντα ανελισσόµενη επιχειρηµατική του πορεία, αλλά και γιατί ανήκει στους ανθρώπους που προτάσσει του «εγώ», το «εµείς».

Σε µια µεγάλη και εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Στ. Δεριζιώτη στο  τεύχος Μαϊου του ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ, ο Νίκος Αγγελόπουλος, µιλάει:

• για το «θαύµα» του ελληνικού Τουρισµού
• για τις ευθύνες της Πολιτείας
• για τις εξελίξεις στον ελληνικό Τουρισµό και τις ξένες επενδύσεις
• για την υπερφορολόγηση
• για το δυσβάστακτο κόστος λειτουργίας των ξενοδοχείων
• για την αύξηση της µέσης δαπάνης των τουριστών.

Με θάρρος αναφέρει ότι τα µέτρα στήριξης από την πλευρά της Πολιτείας των επιχειρήσεων για τον Covid, δεν ήταν αµελητέα, ενώ µονολεκτικά κάνει λόγο για «ανεξήγητη καθυστέρηση» στο χωροταξικό του Τουρισµού. Χαρακτηρίζει «ανεύθυνες» τις πολύ αισιόδοξες προβλέψεις που γίνονται από κάποιους και στην …ερώτηση του 1 εκατοµµυρίου για την εξέλιξη της σεζόν 2022, απαντά ότι θεωρεί ότι θα είναι επιτυχία, «εάν προσεγγίσουµε το 2019», από πλευράς τουριστικών µεγεθών.

Αποφεύγει να τοποθετηθεί για τα συνδικαλιστικά του χώρου λέγοντας µε νόηµα ότι «Δεν θα ήθελα να ασχοληθώ µε την σηµερινή ηγεσία του Τουρισµού που εκφράζεται συνολικά από το ΣΕΤΕ και, ειδικότερα και για τα ξενοδοχεία, από την ΠΟΞ», τονίζοντας ότι «όπου υπάρχει φτώχεια υπάρχει και γκρίνια» και παράλληλα επισηµαίνει τις ευθύνες της Πολιτείας στο θέµα των βραχυχρόνιων µισθώσεων.

Ο Νίκος Αγγελόπουλος που µιλάει σπανίως, αναφέρεται στην οικονοµική – κοινωνική διάσταση του Τουρισµού, θέση που εκφράζει δεκαετίες τώρα µε συνέπεια και συνέχεια, ενώ περιγράφει πως θα ήταν ιδανικά ο ελληνικός Τουρισµός το 2030.

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΤΕΥΧΟΣ, ΕΔΩ.

Και βέβαια δεν παραλείπει να συµβουλεύσει τη νέα γενιά για την επαγγελµατική πορεία, κάνοντας και µια µικρή αναφορά στην Αµπελιώνα, σηµείο αναφοράς για τον ίδιο, µέσα από µια διαδροµή ζωής, στην οποία ευτύχησε να δει να πραγµατώνεται το όνειρό του!!!

Η συνέντευξη

Η συνέντευξη του Νίκου Αγγελόπουλου έχει ως εξής:

Πως βλέπετε να διαμορφώνεται η κατάσταση για την σεζόν του 2022; Ποιες αγορές κατά την άποψη σας θα «τρέξουν» ικανοποιητικά; Ποιοι είναι οι φόβοι σας; Θα προσεγγίσουμε το 2019; Θα ρισκάρατε μια πρόβλεψη για φέτος; Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας μεσοπρόθεσμα;

H ερώτηση όπως έχει διατυπωθεί ζητάει «ποσοτική» απάντηση που προφανώς δεν καλύπτει το τελικά ζητούμενο που είναι διαφορετικό, τόσο για την Πολιτεία, όσο και για τις Επιχειρήσεις.  Για την Πολιτεία το ζητούμενο είναι πόσα θα είναι τα έσοδα και για τις επιχειρήσεις ποιο θα είναι το οικονομικό αποτέλεσμα, που σε αυτήν την συγκυρία, αποφασιστικό ρόλο παίζει το κόστος που έχει αυξηθεί δραματικά για πολύ γνωστούς λόγους.  Περιοριζόμενοι στο ποσοτικό ερώτημα και συνεκτιμώντας θετικές και γνωστές αρνητικές παραμέτρους, πέραν από τις πολύ αισιόδοξες προβλέψεις που εκπέμπονται ανεύθυνα, θεωρώ ότι θα είναι επιτυχία εάν προσεγγίσουμε το 2019.  Μεσοπρόθεσμα με τα σημερινά δεδομένα οι προβλέψεις θα ήταν επιπόλαιες.

Ο Βάσος Μηναϊδης είχε πει ότι τα ελληνικά ξενοδοχεία θα κλείσουν γεμάτα. Σε μια περίοδο με την «τέλεια» καταιγίδα για τα ελληνικά ξενοδοχεία, ήρθε να προστεθεί η γεωμετρική αύξηση του κόστους λειτουργίας, σε τιμές κρατήσεων 2019. Ποια είναι η εκτίμησή σας; Τι πρέπει να κάνουν οι ξενοδόχοι και τι περιμένετε από την κυβέρνηση;

Ο παλιός μου φίλος Βάσος ήταν πάντα και παραμένει αισιόδοξος.  Όμως στο ερώτημά σας προστίθεται η παράμετρος κόστος που μας υποχρεώνει να καταλήξουμε μόνο στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα και όχι στον αριθμό των αφίξεων.  Το αποτέλεσμα προβλέπεται για κάθε ξενοδοχειακή επιχείρηση ότι θα επηρεαστεί σοβαρά από το γεγονός ότι τα ξενοδοχεία λειτουργούν με συμβόλαια που έχουν υπογραφεί το 2021, ενώ υλοποιούνται με κόστος ιδιαίτερα αυξημένο το 2022.

Είστε ικανοποιημένος από την συνδικαλιστική εικόνα του Τουρισμού και της Ξενοδοχίας; Πριν λίγους μήνες, εσείς, ο Σπύρος Κοκοτός, ο Σταύρος Ανδρεάδης και εσείς προχωρήσατε σε μια επιστολή προς τον ΣΕΤΕ που δημιούργησε αίσθηση. Υπάρχει «γκρίνια» στον κλάδο, ή όλα βαίνουν καλώς;

Δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με την σημερινή ηγεσία του Τουρισμού που εκφράζεται συνολικά από το ΣΕΤΕ και, ειδικότερα και για τα ξενοδοχεία, από την ΠΟΞ.  Αν υπάρχει «γκρίνια» στον κλάδο, οι δημοσιογράφοι μπορούν να το διατυπώσουν ασφαλέστερα από εμένα.  Το γνωστό «όπου υπάρχει φτώχεια υπάρχει και γκρίνια» ισχύει και στην περίπτωση του Τουρισμού.  Ειδικότερα ως προς το ερώτημα σας αν οι τρείς πρώτοι διατελέσαντες Πρόεδροι του ΣΕΤΕ προχώρησαν σε επιστολή προς την σημερινή ηγεσία, η επιστολή εστίασε στην παράβαση βασικού άρθρου του Καταστατικού που προβλέπει την λειτουργία Επιτροπής Δεοντολογίας με συγκεκριμένο ρόλο και αποστολή.

Πολλές διεθνείς αλυσίδες «παίρνουν θέση» στην ελληνική αγορά. Πως το σχολιάζετε και τι εκτιμάται για την πορεία των επενδύσεων στον Τουρισμό στα επόμενα χρόνια; Θα έχει επιπτώσεις ο αφελληνισμός των ελληνικών ξενοδοχείων;

Με την αναφορά σας σε διαφαινόμενο αφελληνισμό των ελληνικών ξενοδοχείων, προφανώς αναφέρεστε στον ιδιοκτησιακό αφελληνισμό, ο οποίος τόσο για τα δημόσια οικονομικά, όσο και για τους απασχολούμενους σε αυτόν τον κλάδο δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία.  Το κράτος οφείλει να στοχεύει στην αύξηση των εσόδων του και οι εργαζόμενοι στοχεύουν και ορθώς, στην εξασφάλιση καλά αμειβόμενης και με καλούς όρους εργασίας.

Υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια αύξηση στην μέση κατά κεφαλή των τουριστών στην Ελλάδα. Είναι συγκυριακό; Ποια είναι κατά την άποψή σας η σωστή «συνταγή»: Θέλουμε λίγους και καλούς ή πολλούς και όλων των εισοδηματικών επιπέδων τουρίστες;

Η αύξηση της μέσης κατά κεφαλή δαπάνης του τουρίστα δεν είναι συγκυριακή.  Η ζήτηση διαμορφώνει την προσφορά και η προσφορά απευθύνεται με νέα ποιοτικά στοιχεία σε πελάτες διατεθειμένους να δαπανήσουν για τις διακοπές τους περισσότερα.  Συνεπώς είναι μία λογική εξέλιξη.  Η διαστολή μεταξύ λίγων και καλών πελατών ή πολλών με χαμηλότερα εισοδήματα είναι υπεραπλουστευμένη.  Λογικά σε μία χώρα υπάρχει μία διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα που περιλαμβάνει εντούτοις, διάφορες κατηγορίες τουριστών που και σε αυτήν την περίπτωση επηρεάζουν αυτοί στο επίπεδο των προσφερόμενων υπηρεσιών σε όλες τις κατηγορίες ξενοδοχείων και ποικίλουν σοβαρά στα καταλύματα ανάλογα με την γεωγραφική τους εγκατάσταση.

Με το νέο ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον Τουρισμό τι γίνεται; Υπάρχει καθυστέρηση σε ένα εξόχως σημαντικό εργαλείο για την τουριστική ανάπτυξη.

Η απάντηση είναι μονοσήμαντη:  Υπάρχει ανεξήγητη καθυστέρηση.

Ποια είναι η γνώμη σας για την ακολουθούμενη, εθνική, τουριστική πολιτική, και ποιο θεωρείται ως το ιδανικό τουριστικό μοντέλο, που θα μπορούσε να διασφαλίσει ένα βιώσιμο κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον στον Τουρισμό;

Εθνική Τουριστική Πολιτική ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει. Η διαμορφούμενη τουριστική εικόνα της χώρας είναι, ατυχώς, αποκλειστικό αποτέλεσμα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, με όποιες στρεβλώσεις μπορεί αυτή η εικόνα να εμπεριέχει.

Η υπερφορολόγηση του τουριστικού-ξενοδοχειακού κλάδου και η «γιγάντωση» του φαινομένου των βραχυχρόνιων μισθώσεων δημιουργούν ένα δυσμενές επιχειρηματικό περιβάλλον για τα ξενοδοχεία. Τι πρέπει να γίνει;

Εάν υπήρχε Εθνική Στρατηγική για τον Τουρισμό θα υπήρχε και αντικειμενικά στοχευμένη και ισόρροπη φορολόγηση.  Το φαινόμενο των βραχυχρόνιων μισθώσεων είναι παγκόσμιο.  Απλά η Πολιτεία οφείλει να το εντάξει σε ποιοτικούς κανόνες και δίκαιη φορολόγηση, όπως πράττει για τα ξενοδοχεία.

Θα επιβιώσουν οι τουριστικές επιχειρήσεις της πανδημίας Covid; Θεωρείτε επαρκή τα μέτρα στήριξης που έχουν ληφθεί; Οι Ξενοδόχοι λένε όχι…

Οι τουριστικές επιχειρήσεις σχεδόν στο σύνολό τους επέζησαν της πανδημίας Covid. Τα μέτρα στήριξης από την πλευρά της Πολιτείας δεν ήταν αμελητέα.  Αυτή η διαπίστωση δεν αναιρεί την προαναφερθείσα έλλειψη τουριστικής πολιτικής.

Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας βασίζεται ιδιαίτερα στον Τουρισμό. Χρειάζεται κάποια αλλαγή κατά την άποψή σας; Θεωρείτε ότι ο Τουρισμός έχει στηριχθεί με ειδικά μέτρα όλα αυτά τα χρόνια; Τι πρέπει να προσεχθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης; Και βλέπουμε εσχάτως αρκετούς να μιλάνε για λαϊκή οικονομία. Εσείς από την 10ετία του 1990 τονίζατε την περιφερειακή ανάπτυξη στην οποία συνεισφέρει μοναδικά ο Τουρισμός.

Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας δεν βασίζεται στον Tουρισμό από επιλογή της εκάστοτε Κυβέρνησης.  Ατυχώς, είναι το προϊόν των αποκλειστικών επιχειρηματικών επιλογών με όλα τα αναπόφευκτα αρνητικά στοιχεία που αυτές οι επιλογές εμπεριέχουν. Εδώ θα πρέπει να τονισθεί ο ιδιαίτερα σημαντικός ρόλος του Τουρισμού που αναλογεί ή τουλάχιστον θα έπρεπε να αναλογεί στην Περιφερειακή Ανάπτυξη, ρόλος ιδιαίτερης συνεισφοράς του Tουρισμού που δεν έχει επαρκώς αξιολογηθεί και ενισχυθεί από την επίσημη Πολιτεία. Για την Περιφερειακή Ανάπτυξη ο ρόλος του Tουρισμού είναι μοναδικής και καταλυτικής σημασίας.  Η ορεινή Ελλάδα και η μικρονησιωτική Ελλάδα μπορούν να επιβιώσουν με πολύ καλούς όρους διαβίωσης για τους κατοίκους, μόνο με Tουρισμό που θα έχει ιδιαίτερο χαρακτήρα, άρα και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την διαμόρφωση ικανοποιητικής ζήτησης.

Πως θα ήταν ιδανικά για εσάς ο ελληνικός Τουρισμός το 2030;

Συνεκτιμώντας τις απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματά σας, ως συμπέρασμα θα έλεγα ότι ο ελληνικός Tουρισμός πρέπει να είναι σε θέση να απαντάει ικανοποιητικά στις απαιτήσεις των διαφορετικών ομάδων ζήτησης προσφέροντας αυξημένα έσοδα για το Κράτος και ικανοποιητικές ποιοτικές και ποσοτικές ευκαιρίες για την απασχόληση.

Αν ξεκινούσατε ξανά την επαγγελματική σας ζωή τώρα, τι θα κάνατε; Αισθάνεστε δικαιωμένος με όσα κάνατε στην -και για την- Αμπελιώνα;

Η επαγγελματική μου διαδρομή δεν έχει καμία σχέση με την ακαδημαϊκή αλλά, τελικά, είναι αυτή που έγινε με απόλυτη επιλογή μου.  Αισθάνομαι ικανοποιημένος γιατί πορεύτηκα με ποιοτικούς στόχους, τόσο για τα κλασσικά ξενοδοχεία όσο και για τους Ξενώνες στο χωριό καταγωγής μου στην ορεινή Πελοπόννησο.

Εάν δίνατε μια συμβουλή στους νέους ανθρώπους, ποια θα ήταν αυτή;

Η ευχή για όλους του νέους ανθρώπους είναι η επαγγελματική τους επιλογή να έχει, εκτός από τα κλασσικά αυτονόητα κριτήρια, στοιχεία προσφοράς προς την Πατρίδα και τους συνανθρώπους μας.