Η αποκάλυψη παρκάρει πλατεία
Στη Χώρα της Πάτμου, εκεί που ο χρόνος έχει σταματήσει κάπου ανάμεσα σε λιτανεία, παλαιό ημερολόγιο και πνευματική κατάνυξη, κάτι κινείται… με ρόδες. Και δεν μιλάμε για μοναχό με πατίνι, αλλά για αυτοκίνητο — κανονικό, πολυτελές, με τα όλα του.
Για τους ανυποψίαστους: στη Χώρα απαγορεύονται τα αυτοκίνητα. Ολόκληρη η περιοχή είναι προστατευόμενη, ιερή, πεζοδρομημένη. Κάτι σαν Άγιον Όρος αλλά χωρίς γενειάδες και με καλύτερο WiFi. Κι όμως, μπροστά στο Δημαρχείο υπάρχει μια μικρούλα πλατεία — όχι μεγαλύτερη από το “εγώ” κάποιων — όπου επιτρέπεται το παρκάρισμα για μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας. Όπως π.χ. άνθρωποι με αναπηρικά αμαξίδια, δυσκολίες στην κίνηση, κ.λπ.. Ασήμαντη λεπτομέρεια στην πλατεία υπάρχει και προτομή του Εμμανουήλ Ξάνθου.
Μόνο που τελευταία προστέθηκε και μια νέα κατηγορία: οι πάσχοντες από VIPαρία.
Ναι, καλά διαβάσατε. Μια κυρία – γνωστή από πασαρέλες, εξώφυλλα, αρώματα κ.λπ. – προσκόμισε βεβαίωση υγείας για να μπορεί να παρκάρει το ΙΧ της στην πλατεία.
Τυχαίο που είναι σύζυγος υπουργού; Ε μάλλον όχι. Αντιθέτως λόγω αυτού θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική. Στην Ελλάδα του 2025 δεν υπάρχουν τυχαία πράγματα. Υπάρχουν μόνο τυχερές γνωριμίες.
Έτσι λοιπόν, την ώρα που οι προσκυνητές ανεβαίνουν ιδρωμένοι το καλντερίμι με τα κεριά, τις μετάνοιες και τα σακίδια στην πλάτη, η κυρία VIP (Very Ιεραρχικώς Προνομιούχος) μπαίνει στην πλατεία με το air condition στο φουλ και το καλοχτενισμένο ιερό προφίλ να ακτινοβολεί από το παράθυρο.
Κάποιοι το λένε “ρουσφέτι”, άλλοι “εξυπηρέτηση”. Οι πιο κακεντρεχείς το λένε “ειδική μεταχείριση λόγω συζύγου υπουργού”. Εμείς, με την ευλάβεια που μας διακρίνει, λέμε απλώς:
Στην Πάτμο, εκεί που ο Ιωάννης έγραψε την Αποκάλυψη, σήμερα γράφεται ένα άλλο Ευαγγέλιο: Κατά VIPών το ανάγνωσμα.
Και μην εκπλαγείτε αν σε λίγο το παρκάρισμα μπροστά στο Δημαρχείο αποκτήσει και λίστα αναμονής.
- Υπουργική σύζυγος
- Βουλευτικός εξάδελφος
- Πρώην μοντέλο με φλέβα ακτιβισμού
- Influencer που ψήφισε στις τελευταίες εκλογές
- Χρόνια πάσχων με χαρτί από ΚΕΠΑ (μόνο με μπάρμπα στην Κω)
Και βέβαια όλο το νησί έχει εξοργιστεί από την συμπεριφορά αυτή…
Κατά τ’ άλλα, καλή κατάνυξη. Και για όσους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η ισονομία είναι ζωντανή στην Ελλάδα, να επισκεφθούν την Πάτμο. Αν τη δουν να περπατάει εκεί πάνω, να μας στείλουν φωτογραφία. Με GPS στίγμα…
Και βέβαια ελπίζω ότι η υπέρλαμπρη περσόνα δεν αντιμετωπίζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Που δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει…
Πάτμος: Εκεί όπου η κοσμικότητα υποκλίνεται στη γαλήνη
Η Πάτμος δεν είναι απλώς ένας προορισμός διακοπών· είναι μια εμπειρία για τους μυημένους. Το νησί των αποκαλύψεων συνεχίζει να προσελκύει προσωπικότητες από τον κόσμο των επιχειρήσεων, της τέχνης και της διανόησης που αναζητούν αυθεντικότητα, ηρεμία και ένα περιβάλλον υψηλής αισθητικής.
Αυτές τις μέρες, μεταξύ των εκλεκτών επισκεπτών της βρίσκονται ο πρίγκιπας Αγά Χαν και ο αξεπέραστος Τζόρτζιο Αρμάνι, επιβεβαιώνοντας ότι η Πάτμος αποτελεί σταθερή επιλογή για εκείνους που γνωρίζουν να επιλέγουν. Και φυσικά, το Patmos Aktis Suites & Spa, το κορυφαίο ξενοδοχείο του νησιού, ήταν η προφανής επιλογή τους για μια ιδιωτική, αλλά απολύτως φροντισμένη εμπειρία δίπλα στη θάλασσα.
Συνδυάζοντας κομψότητα, διακριτικότητα και φιλοξενία διεθνών προδιαγραφών, το Patmos Aktis δεν είναι απλώς ένα ξενοδοχείο: είναι ένας σύγχρονος ναός αρμονίας – ακριβώς όπως αρμόζει σε ένα νησί που συνδυάζει το ιερό με το εκλεκτό.
Της μισής αλήθειας το ανάγνωσμα…
Στο συνέδριο του ΣΕΤΕ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης πήρε το μικρόφωνο και ανακοίνωσε, με στόμφο και πατριωτική υπερηφάνεια, ότι “πέρασαν 2.021 προτάσεις του τουρισμού στο ΕΣΠΑ” και ότι ο αναπτυξιακός επιδοτεί τον Τουρισμό για να καλμάρει τις αντιδράσεις των ανθρώπων του κλάδου που είναι -και δικαίως- εξοργισμένοι.
Ωραίο νούμερο – στρογγυλό, πιασάρικο, σου μένει. Μόνο που –όπως και πολλά πράγματα τελευταία– είναι η μισή αλήθεια. Και η μισή αλήθεια, όπως ξέρουμε, είναι συνήθως ολόκληρο ψέμα με καλούς τρόπους.
Διότι δεν μας είπε ο κ. αντιπρόεδρος πως αυτές οι 2.021 προτάσεις είναι το 30% όσων υποβλήθηκαν. Το υπόλοιπο 70%; Απορρίφθηκε. Εκατοντάδες επιχειρηματίες έφαγαν πόρτα, και μάλιστα δίχως να καταλάβουν τι λάθος έκαναν. Δηλαδή, τρεις στους δέκα πήραν το πολυπόθητο “ναι” και οι άλλοι επτά έμειναν να χαζεύουν την επιτυχία των λίγων – ή των γνωστών;Και σαν να μην έφτανε αυτό, ήρθε και η αναφορά στον Αναπτυξιακό Νόμο: “Σε δύο εδάφια προβλέπεται επιδότηση του τουρισμού”, μας είπε. Μάλιστα. Μόνο που παρέλειψε να συμπληρώσει πως ο υπουργός Θεοδωρικάκος έχει ήδη δηλώσει ξεκάθαρα πως δεν θα ενεργοποιηθούν. Δηλαδή, ναι μεν προβλέπονται – αλλά στη θεωρία. Σαν το ελβετικό τυρί: ωραίο στα χαρτιά, γεμάτο τρύπες στην πράξη.
Το να λες τη μισή αλήθεια και να την παρουσιάζεις σαν ολοκληρωμένο success story, καταλήγει σε μπούμερανγκ. Και μάλιστα βαρύ, με επιστροφή κεφαλής. Γιατί εντάξει, δεν είμαστε όλοι ειδικοί στα διαχειριστικά προγράμματα, αλλά δεν είμαστε και ιθαγενείς να μας κοροϊδεύουν με καθρεφτάκια. Το γυαλάκι που πουλάει η πολιτική ρητορεία, δεν μας τυφλώνει πια – μας θυμώνει.
Ο Ντετέκτιβ λέει το εξής απλό: Θες να μιλήσεις για το ΕΣΠΑ και τον Αναπτυξιακό; Πες τα όλα. Ξεκάθαρα. Με αριθμούς και στοιχεία. Χωρίς φίλτρα Instagram. Γιατί αλλιώς, οι εντυπώσεις κρατάνε μια μέρα. Τα ψιλά γράμματα όμως, τα πληρώνουν για χρόνια οι επιχειρηματίες που δεν “πέρασαν.
Ο έρως, η μάζωψη και η σκηνή των παρεξηγήσεων
Υπάρχουν κάτι συναντήσεις που δεν καταγράφονται στο πρόγραμμα, αλλά το σύμπαν φροντίζει να τις τοποθετήσει ακριβώς την κατάλληλη στιγμή – εκεί όπου όλοι είναι παρόντες, όλοι κοιτάζουν και όλοι ξέρουν. Έτσι συνέβη και φέτος, σε μεγάλη σύναξη, όπου οι θεσμικές παρουσίες μπλέχτηκαν αδιόρατα με κάτι παλιότερα δράματα… πιο προσωπικής φύσεως.
Αυτός, πρώην ηγεμών του τουριστικού οικοσυστήματος, που περνάει πλέον αδιάφορος από τους πάντες. Κυκλοφορεί πλέον με συνοδεία που προτιμά τις πίστες από τις πλατφόρμες προβολής, και που κάνει ακόμα και τους πιο επιεικείς της υψηλής αισθητικής να αναφωνούν: «Κρίμα…».
Εκείνη, εγκατεστημένη ακόμα σε πόστο με τον βαρύ τίτλο και την ανάλαφρη ουσία – μια τοποθέτηση που αρχικά ίσως εξυπηρετούσε συναισθηματικούς λόγους, αλλά εν καιρώ εξελίχθηκε σε παράδοξο αξιοκρατίας. Όσο κι αν διαφημίστηκε ως «επιλογή ουσίας», η εικόνα παρέμεινε μάλλον θολή. Ίσως επειδή το μόνο marketing που τελικά λειτούργησε ήταν το προσωπικό.
Το reunion, αν μπορεί κανείς να το αποκαλέσει έτσι, έγινε μπροστά σε πλήθος παραγόντων και αθώων παρευρισκομένων που έπιασαν αμέσως τον αέρα. Χαμόγελα από ανάγκη, βλέμματα σαν ακονισμένα ξυράφια και μια ένταση που, αν δεν υπήρχε ο θεσμικός μανδύας, θα μπορούσε κάλλιστα να εξελιχθεί σε τηλεοπτικό prime time με τίτλο «Οι επιζώντες της ιστορίας: Ερωτικές εκδοχές».
Αποδείχθηκε, για άλλη μια φορά, ότι στη ζωή η γραμμή μεταξύ προσωπικού και επαγγελματικού είναι τόσο λεπτή όσο το eyeliner της πίστας. Και όταν το ταλέντο στη διαχείριση κρίσεων εξαντλείται στην επιλογή συντρόφου ή συνεργάτιδας, τότε τα αποτελέσματα είναι, τουλάχιστον, δυσκολοχώνευτα.
Αφήνουμε, λοιπόν, το γεγονός στη σφαίρα των ανεπίσημων παρατηρητών. Όμως, μια ευγενική επισήμανση: η σοβαρότητα δεν μετριέται μόνο με το μέγεθος του φορέα που διοικείς ή του τίτλου που κρατάς. Μετριέται κυρίως από το πόσο δεν εκθέτεις δημόσια όσα θα έπρεπε να έχουν μείνει ιδιωτικά – και από το πόσο δεν μετατρέπεις έναν ολόκληρο κλάδο σε σκηνή για προσωπικά ξεκατινιάσματα.
Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
«Μια σημαία που δεν την κρατούν όλοι» ή πως σε άδεια καθίσματα δεν φυτρώνει τουρισμός
Η φετινή Γενική Συνέλευση του ΣΕΤΕ είχε όλα τα σωστά υλικά: σοβαρές τοποθετήσεις, πολιτικό βάθος, παραγωγικό διάλογο και μια οργανωτική αρτιότητα που φέρει τη σφραγίδα της ειλικρινούς προσπάθειας του Γιάννη Παράσχη και των συνεργατών του. Μια συνέλευση με περιεχόμενο, με ουσία, με πρόσωπα-κλειδιά από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Θα έπρεπε να είναι σημείο συνάντησης όλου του τουριστικού κόσμου.
Κι όμως… τα γεμάτα καθίσματα ήταν λιγότερα γεμάτα από ποτέ.
Το ερώτημα είναι πια ενοχλητικό στην επανάληψή του: Θέλουμε όντως να έχουμε συλλογική φωνή ή απλώς παραπονιόμαστε όταν δεν μας ακούνε; Μας ενδιαφέρει πραγματικά η στρατηγική του ελληνικού τουρισμού ή απλώς κοιτάμε τη δική μας πληρότητα;
Γιατί καλή η γκρίνια στα πηγαδάκια, αλλά όταν η αγορά δεν τιμά τους ίδιους τους θεσμούς της, το πρόβλημα δεν είναι στην Πολιτεία. Είναι στον καθρέφτη.
Ο Παράσχης –σεμνός αλλά πεισματάρης– κράτησε τη σημαία ψηλά. Το ερώτημα είναι ποιοι είναι ακόμα γύρω του να τη σηκώσουν μαζί του. Γιατί χωρίς συμμετοχή, ούτε ο τουρισμός προχωρά, ούτε οι «ηγέτες» του έχουν πραγματικό νόημα.
Το SMERemediumCap δίνει ξανά ψήφο εμπιστοσύνης στον ελληνικό Τουρισμό
Με συνέπεια, τεχνογνωσία και μακροπρόθεσμο όραμα, το επενδυτικό fund SMERemediumCap του Νίκου Καραμούζη ενισχύει διαρκώς τη θέση του στον ελληνικό τουρισμό. Μετά την επιτυχημένη πρώτη επένδυση στο Patmos Aktis, που ήδη αναδεικνύεται ως σημείο αναφοράς υψηλής φιλοξενίας στο Αιγαίο, το fund προχωρά με το επόμενο επενδυτικό του σχήμα —το οποίο αναμένεται να ενεργοποιηθεί τους επόμενους μήνες— στοχεύοντας σε νέο τουριστικό project, αυτή τη φορά σε προορισμό με αεροδρόμιο και σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης.
Παράλληλα, εντυπωσιακή είναι η πρόοδος που σημειώνεται στην κίνηση απόκτησης των δανείων 72 ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, σε κοινοπραξία του SMERemediumCap με τον Όμιλο Λασκαρίδη και επενδυτές της Brown Hotels – μια συμμαχία που ενώνει χρηματοοικονομική τεχνογνωσία, ισχυρή τεχνική υποδομή και τουριστικό repositioning. Η στρατηγική του SMERemediumCap δεν είναι να αφαιρέσει ή να ελέγξει τις μονάδες, αλλά να στηρίξει ενεργά τις υφιστάμενες διοικήσεις και ιδιοκτήτες, παρέχοντάς τους τον απαραίτητο χρόνο, τα εργαλεία και τις δομές ώστε να ρυθμίσουν τις υποχρεώσεις τους και να επαναφέρουν τις μονάδες τους σε βιώσιμη τροχιά. Ήδη, πάνω από 60 ξενοδοχεία έχουν μπει σε τροχιά εξυγίανσης και λειτουργικής ανασυγκρότησης.
Σε αυτή τη στρατηγική, ο Νίκος Καραμούζης έχει στο πλευρό του έναν ιδιαίτερα πολύτιμο συνεργάτη: τον Παύλο Ζορμπά, της AD Hoc Hospitality, έναν από τους πιο έμπειρους επαγγελματίες της ελληνικής ξενοδοχειακής αγοράς. Με θητεία σε κορυφαίες τουριστικές μονάδες όπως ο Αστέρας Βουλιαγμένης και το Santa Marina στη Μύκονο, ο Παύλος Ζορμπάς φέρνει τεχνογνωσία, δικτύωση και στρατηγική σκέψη, δίνοντας στις επενδύσεις του fund βάθος, προοπτική και σαφή επιχειρησιακή κατεύθυνση.
Το SMERemediumCap αποδεικνύει ότι υπάρχουν σοβαροί επενδυτές στην Ελλάδα, με στόχο όχι μόνο την απόδοση, αλλά και τη μακροπρόθεσμη ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος. Με σχέδιο, συνεργασίες και θεσμική σοβαρότητα, διαμορφώνει ένα νέο υπόδειγμα επενδυτικής παρουσίας στον τουρισμό — βασισμένο στη συνεργασία και όχι στη σύγκρουση, στην ενίσχυση και όχι στην απαλλοτρίωση.
Μετρήσαμε το … υψόμετρο
Υπάρχουν κάποιοι στην πολιτική που δεν χρειάζονται σκαλοπάτι για να νιώσουν ψηλά. Τους αρκεί ένα νεύμα, μια φήμη, ένας υπαινιγμός πως μπορεί να είναι “ο επόμενος”. Από εκείνη τη στιγμή, η βαρύτητα παύει να τους αγγίζει. Το πάτωμα γίνεται πολύ ταπεινό για τα παπούτσια τους και οι συνομιλητές τους πολύ… χαμηλοτάβανοι για να αξίζουν ματιά.
Μιλά λιγότερο, ακούει σχεδόν καθόλου, και περιφέρει τη μύτη του με την ακρίβεια γεωτρύπανου προς τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Το βλέμμα; Θολό από τη συγκίνηση της διαδοχής που… δεν έχει έρθει ακόμα αλλά έχει ήδη φορεθεί. Σαν γραβάτα για συνέντευξη που ίσως δεν γίνει ποτέ.
Η ταπεινότητα βγήκε σε αναστολή, το χιούμορ πάει διακοπές και η φράση “μην ξεχνάς από πού ξεκίνησες” έχει αντικατασταθεί από το “βγάλε τον καθρέφτη, να δω πώς μου πάνε τα βασιλικά άμφια”.
Όταν όμως κάποιος αρχίζει να φουσκώνει πολύ νωρίς, ο αέρας σπανίως τον κρατά ψηλά. Συνήθως κάνει ένα χαρακτηριστικό φσσσστ και τον επιστρέφει με δύναμη… στο πάτωμα απ’ όπου δεν τον έβγαλε η ψήφος, αλλά η φιλοδοξία του.
«Ανέβαινε, ανέβαινε… και χάθηκε στα σύννεφα»
Η αλαζονεία ανεβάζει, αλλά η πραγματικότητα έχει τον τρόπο της να τρυπάει τα φουσκωμένα όνειρα.
Ένα θετικό σχόλιο για την Dodekanisos Seaways και τους ανθρώπους της
Στο Νότιο Αιγαίο, η θαλάσσια συγκοινωνία δεν είναι απλώς θέμα μετακίνησης – είναι θέμα επιβίωσης και καθημερινής ζωής. Χωρίς τη Dodekanisos Seaways – την πρωτοπόρο ναυτιλιακή εταιρεία με έδρα τη Ρόδο – 18 μικρά νησιά, από τη μαγευτική Πάτμο μέχρι την μοναδική Ικαρία και τους απομονωμένους Αρκιούς, θα αντιμετώπιζαν απομόνωση και ασταθή τουριστική και εμπορική κίνηση.
Οι άνθρωποι και τα πλοία της Dodekanisos Seaways ξεπερνούν κάθε προσδοκία, λειτουργώντας 12 μήνες το χρόνο, με συνέπεια, ασφάλεια και εξυπηρέτηση υψηλού επιπέδου – σε πολύ δύσκολες συνθήκες (καιρού, φυσικής απομόνωσης), ίσως και μέχρι… συγκινητικής υπερβάσεως.
Με κορυφαία ταχύπλοα καταμαράν καθώς και το συμβατικό πλοίο Παναγία Σκιαδενή η εταιρεία εξασφαλίζει καθημερινούς συνδέσμους για επιβάτες, αγαθά, φάρμακα και τουρίστες.
Η Dodekanisos Seaways έχει βραβευτεί επανειλημμένα:
- Best Shipping Company 2015 από Lloyd’s List
- Έπαινοι από Ερυθρό Σταυρό, Δήμο Ρόδου, Λιμεναρχείο
Το πιο αξιοθαύμαστο είναι η αγάπη και η αφοσίωση για τον τόπο: συνδέει καθημερινά τους ανθρώπους και τις κοινότητες, στηρίζει την οικονομική βιωσιμότητα και την ποιότητα ζωής. Για καλό λόγο αποτελεί τη ναυτική “οδός ζωής” του Νοτίου Αιγαίου.
Ένα μεγάλο μπράβο σε κάθε ναυτικό, πλήρωμα και στελέχη της Dodekanisos Seaways – που συνεχίζουν να κρατούν ζωντανά τα νησιά μας, με αίσθημα ευθύνης και πάθος για τη θάλασσα.
Με τιμή
Ο ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ των διαδρόμων
(*) Οι εικονογραφήσεις δημιουργήθηκαν με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης