Ήταν μια φορά μια χώρα που βασιζόταν στον Τουρισμό της: Η Μποζολάνδη.
Αυτή η χώρα λοιπόν, υποδεχόταν πολλούς και “πλούσιους” τουρίστες, από μια μεγάλη χώρα, οι υπήκοοι της οποίας λάτρευαν τη Μποζολάνδη, αλλά για να ταξιδέψουν εκεί για τις διακοπές τους, χρειάζονταν visa.
Η Μποζολάνδη λοιπόν είχε στη μεγάλη αυτή χώρα, πρεσβεία, γενικό προξενείο και γενικά πλήρη διπλωματική εκπροσώπηση, και το πράγμα πήγαινε καλά!!!
Ώσπου ξαφνικά άλλαξε η διαδικασία χορήγησης visa και τέθηκαν νέες -δύσκολες και απαιτητικές – προδιαγραφές, που συνέπεσαν με αύξηση του ενδιαφέροντος των τουριστών της χώρας αυτής να ταξιδέψουν στην Μποζολάνδη.
Κάθε καλόπιστος παρατηρητής, θα περίμενε οι διπλωμάτες της Μποζολάνδης, μαζί με τους κρατικούς αρμοδίους, να συστρατευθούν, να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα και να βελτιώσουν το σύστημα θεωρήσεων, την παραμονή μάλιστα της νέας τουριστικής περιόδου.
Αυτό θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε κανονική χώρα, πλην όμως η … Μποζολάνδη δεν είναι τέτοια.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Η κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών της Μποζολάνδης όλο υπόσχεται, αλλά δεν υλοποιεί αυτά που υπόσχεται
2. Ο πρέσβης της Μποζολάνδης, έχει …διακόψει διπλωματικές σχέσεις με τον γενικό πρόξενο, σε βαθμό μάλιστα που στην πρωτοχρονιάτικη κοπή πίτας της πρεσβείας, να μην προσκληθεί ο γενικός πρόξενος.
3. Αντίστοιχα ο γενικός πρόξενος, δεν κάλεσε τον πρέσβη στην κοπή της πίτας του προξενείου.
4. Ο πρέσβης εδώ και μήνες ασχολείται κυρίως με την … μετακόμιση της πρεσβείας σε παλαιό εμβληματικό αρχοντικό, το οποίο ανακαινίστηκε από τις αρχές της χώρας αυτής. Έτσι πλέον η Μποζολάνδη, αντί να ζητήσει, όπως μπορούσε, ένα μεγάλο κτίριο και να στεγάσει την πρεσβεία, το προξενείο και να στεγάζονται και οι τρεις ανώτατοι διπλωματικοί, τις κατοικίες των οποίων πληρώνει, θα διατηρεί και θα πληρώνει ένα κτίριο για την πρεσβεία, ένα κτίριο για το προξενείο και τις υπηρεσίες της πρεσβείας, που δεν χωράνε στο νέο κτίριο και 3 κατοικίες…
Μάλλον λεφτά υπάρχουν που έλεγε και πρώην ανώτατος παράγοντας της Μποζολάνδης.
Μόλις λοιπόν γίνει η μετακόμιση της πρεσβείας και μετακινηθούν και κάποιες υπηρεσίες, εντός του κτιρίου του προξενείου, θα γίνουν κτιριακές τροποιήσεις (γκρεμίσματα και χτισίματα σε απλά λόγια), θα αγοραστούν και θα αποσταλλούν τα νέα μηχανήματα που απαιτούνται, θα προσληφθεί το απαραίτητο προσωπικό, θα ταξιδέψει στη φίλη χώρα, θα εκπαιδευτεί και θα αρχίσουν να χορηγούν θεωρήσεις visa.
Εσείς πιστεύετε ότι στις 15 Μάρτη που είναι σήμερα, υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος για να γίνουν όλα αυτά;
Εγώ πάντως όχι…
Καημένη Μποζολάνδη.
ΥΓ: Υπάρχουν και κάποιες γαργαλιστικές λεπτομέρειες που προς το παρόν τις κρατάμε για τον εαυτό μας.
