Πως η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τις αεροπορικές πτήσεις | Η μόνη λύση να σταματήσει η καύση των ορυκτών καυσίμων

Ακριβώς όπως η υπερβολική ζέστη κάνει τους ανθρώπους υποτονικούς και αντιπαραγωγικούς στην καλύτερη περίπτωση και απειλεί την ανθρώπινη ζωή στη χειρότερη, έτσι κάνει και τις πτήσεις, αφού τα αεροπλάνα έχουν λιγότερη άνωση όταν ο υδράργυρος ανεβαίνει, γεγονός που δυσχεραίνει την απογείωση και αυξάνει τις καθυστερήσεις των πτήσεων.

Πρόκειται για ένα πρόβλημα που θα επιδεινωθεί καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται και η ακραία ζέστη, όπως αυτή που πλήττει τη νότια Ευρώπη, αλλά και τις νότιες ΗΠΑ αυτό το καλοκαίρι, γίνεται όλο και πιο συνηθισμένη. Έως και το 30% όλων των πτήσεων στις ΗΠΑ, κατά μέσο όρο, μπορεί να υπόκεινται σε περιορισμούς βάρους κατά τη διάρκεια περιόδων υψηλών θερμοκρασιών μέχρι τα μέσα του αιώνα, σύμφωνα με μελέτη που εκπόνησε το Πανεπιστήμιο Κολούμπια το 2017. Και, δυστυχώς, εκτός από κάποια, πιθανή, θαυματουργή, τεχνολογική ανακάλυψη, η αεροδιαστημική βιομηχανία δεν έχει καμία ουσιαστική λύση για να ξεπεράσει τους σκληρούς νόμους της φυσικής.

“Πρόκειται για έναν φυσικό περιορισμό που σχετίζεται με την πυκνότητα του αέρα και δεν υπάρχουν πολλές άμεσες τεχνολογικές λύσεις γι’ αυτό”, δήλωσε ο Ethan Coffel, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Syracuse, ο οποίος ήταν ένας από τους συγγραφείς της μελέτης του 2017.

Οι περισσότεροι από εμάς πιθανότατα σκεφτόμαστε το χιόνι και τον πάγο ως τη μεγαλύτερη απειλή για την έγκαιρη εκτέλεση των πτήσεων, αλλά η ζέστη προκαλεί πολύ περισσότερες καθυστερήσεις, όπως ανέφερε πρόσφατα το Bloomberg News. Το διεθνές αεροδρόμιο O’Hare του Σικάγο, για παράδειγμα, αντιμετώπισε το καλοκαίρι του 2022 περίπου διπλάσιες καθυστερήσεις λόγω των καιρικών συνθηκών, από ό,τι τον περασμένο χειμώνα.

Το πρόβλημα της υψηλής θερμότητας είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ξεπεραστεί σε αεροδρόμια με μικρούς διαδρόμους, οι οποίοι δίνουν στα αεροπλάνα λιγότερο χώρο για να αποκτήσουν την ορμή που χρειάζονται για να απογειωθούν.

Εν τω μεταξύ, τα αεροδρόμια σε μεγάλα υψόμετρα, είναι επίσης ιδιαίτερα ευάλωτα στην υψηλή θερμοκρασία, όπως και οι συνεχώς θερμαινόμενες πόλεις της ηλιακής ζώνης.

Παράλληλα, με τα αεροσκάφη που επηρεάζονται από τις υψηλές θερμοκρασία, οι εργαζόμενοι στους πυρακτωμένους τροχόδρομους και διαδρόμους -οι οποίοι είναι συνήθως πολύ πιο ζεστοί από την ατμόσφαιρα γύρω από το αεροδρόμιο- είναι επίσης ιδιαίτερα ευάλωτοι στο φαινόμενο της “θερμικής νησίδας”. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι σε ακραίες συνθήκες θα χρειαστούν μεγαλύτερα διαλείμματα, καθώς κινδυνεύουν να αρρωστήσουν και να προκαλέσουν έλλειψη προσωπικού στα αεροδρόμια.

Οι κατασκευαστές αεροδιαστημικής εργάζονται για να κάνουν τα αεροπλάνα ελαφρύτερα και αποδοτικότερα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτής της προόδου έχει ήδη επιτευχθεί. Αν δεν υπάρξουν επαναστατικά νέα υλικά, οποιαδήποτε περαιτέρω οφέλη θα είναι στην καλύτερη περίπτωση σταδιακά. Έτσι, μέχρι να βρούμε πώς να κατασκευάσουμε αεροπλάνα από αέρινο νήμα, θα πρέπει να βασιστούμε σε παλιομοδίτικες λύσεις για τη ζέστη: μεταφορά των πτήσεων σε πιο δροσερές ώρες, επέκταση και ενίσχυση των διαδρόμων προσγείωσης και μείωση του φορτίου των αεροσκαφών (επιβάτες και αποσκευές).

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι καθυστερήσεις των πτήσεων πιθανώς θα συνεχίσουν να αυξάνονται, προσθέτοντας στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα αεροπορικά ταξίδια. Ήδη καθιστά τις αναταραχές πιο επικίνδυνες, επιμηκύνει τις πτήσεις λόγω των μεταβαλλόμενων ανεμολογικών σχημάτων και ενισχύει τα ακραία καιρικά φαινόμενα που οδηγούν σε περισσότερες καθυστερήσεις.

Όπως και με κάθε άλλη επίπτωση της αύξησης της θερμοκρασίας, η πιο αποτελεσματική λύση θα ήταν να σταματήσει η καύση των ορυκτών καυσίμων που συμβάλλουν στην αύξηση της θερμοκρασίας -συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων που καταναλώνουν τα αεροπλάνα.