του Κων/νου Στ. Δεριζιώτη
Παρακολούθησα με προσοχή και διάβασα “διαγώνια” τις ομιλίες του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, που απευθύνθηκαν στους παραγωγικούς φορείς της χώρας.
Σε αντίθεση με άλλες χρονιές, οι αναφορές στον Τουρισμό, δεν … περίσσεψαν.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά για το μείζον θέμα του φόρου διαμονής, δεν ακούστηκε λέξη!!!
Τόσο για τον πρωθυπουργό, όσο και για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προφανώς δεν υφίσταται κάποιο θέμα.
Θυμίζω ότι ο πρωθυπουργός στην γενική συνέλευση του ΣΕΤΕ, το 2016, όταν έβαλε και το περίφημο στοίχημα, με τον τότε πρόεδρο του ΣΕΤΕ Ανδρέα Ανδρέαδη, είχε μιλήσει για επανεκτίμηση του μέτρου εν ευθέτω χρόνο.
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Μητσοτάκης στην εφετινή γενική συνέλευση του ΣΕΤΕ, τα “γύρισε” για το φόρο διαμονής, λέγοντας ότι “…θα επανεξεταστεί ο φόρος διαμονής και εάν είναι δημοσιονομικά εφικτό, θα προχωρήσει η κατάργησή του”, ενώ τον Ιανουάριο στο διοικητικό συμβούλιο του ΕΒΕΑ και απαντώντας σε ερώτησή μου, είχε επαναλάβει την δέσμευσή του για κατάργηση του φόρου διαμονής.
Η μόνη αναφορά του κ. Μητσοτάκη στην ομιλία του στην ΔΕΘ, για τον κλάδο ήταν η εξής: “Άμεση μείωση του ΦΠΑ σε όλο το κλάδο της εστίασης στο 13% από 24% που είναι σήμερα και στη συνέχεια στο 11% για όλο το τουριστικό πακέτο της εστίασης και των ξενοδοχείων. Με τον τρόπο αυτό η χώρα μας θα γίνει πραγματικά ανταγωνιστική και το τόσο καθοριστικό για την χώρα και την οικονομία μας τουριστικό εισόδημα δεν θα εξαρτάται από την ευνοϊκή, σήμερα, γεωπολιτική συγκυρία”.
Και βέβαια η μείωση του ΦΠΑ είναι σημαντικό θέμα, αλλά ο φόρος διαμονής ήταν η αιχμή του δόρατος τα τελευταία χρόνια…
Και θα μου πείτε γιατί τα γράφω αυτά: Πέραν του αυτονοήτου, να θυμίσω δηλαδή τι έλεγαν οι κρατούντες για το μείζον αυτό θέμα, θεωρώ ότι υπάρχει και ένα ηθικό δίδαγμα για όλους τους “τουριστανθρώπους”, πέραν της γενικής αλήθειας που λέει ο λαός μας, ότι δηλαδή “αν επιβληθεί ο φόρος – επιβάρυνση, ξέχασέ το…”.
Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα;
Ότι ο κλάδος δεν θα πρέπει να στρέφει το μάγουλο στην εκάστοτε κυβέρνηση, όταν επιβαρύνει τον ελληνικό Τουρισμό, όποια κι αν είναι αυτή.
Γιατί διαχρονικά χαμένος είναι ο ελληνικός Τουρισμός και εν τέλει η Ελλάδα.
Νομίζω το είχα αποτυπώσει πλήρως στο άρθρο μου “Χάσαμε Θόδωρε, χάσαμε Ανδρέα, χάσαμε παιδιά…’, αναφερόμενος στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.
Και επειδή ενόψη εκλογών, ο Τουρισμός και οι επιχειρήσεις του, θα “ξεχαστούν” από τους ταγούς στις εξαγγελίες, αντιθέτως θα επιβαρυνθούν έτι περαιτέρω -ήδη χθες υπεγράφη η επέκταση των καλδικών συμβάσεων, με ότι αυτό επιφέρει σε αύξηση κόστους-, καλό θα είναι οι συνδικαλιστές του κλάδου, να ανεβάσουν τους τόνους και να αναβαθμίσουν τους τρόπους των -δίκαιων- διεκδικήσεων του κλάδου.
Ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να πράξει τα δέοντα, όπως μου αρέσει να γράφω.
ΤΩΡΑ!!!
