Ποτέ δεν μου άρεσαν τα στοιχήματα.
Γι’ αυτό και πάντα έβαζα στοίχημα, μόνο όταν ήμουν σίγουρος ότι θα το … κερδίσω.
Τελευταία τα στοιχήματα έγιναν πολύ δημοφιλή και πάνε κι έρχονται…
Συγχωρέστε με όμως, αλλά κατά την άποψή μου, το … γνωστό στοίχημα είναι και άστοχο, και αδόκιμο και ατυχές.
Ίσως μετά από 30 χρόνια στον κλάδο, είχα “μυριστεί” τι θα ακολουθήσει και έγραφα το πρωί της Γ.Σ. του Σ.Ε.Τ.Ε.:
“Κάποτε υπήρχαν χαμόγελα.
Ενίοτε γέλια.
Αλλά και «μούτρα» σε δύσκολες χρονιές.
Άλλοτε υπήρχαν διάλογοι , ενίοτε και έντονοι, διαφωνίες, κριτική, αλλά πάντα η κατάληξη ήταν ενωτική και θετική.
Άλλοτε η συμμετοχή ηταν μαζική.
Φέτος η γενική συνέλευση του ΣΕΤΕ είχε:
– στωϊκά χαμόγελα από τους επιχειρηματίες
– Κουντουρά και Κεφαλογιάννη, Κεφαλογιάννη και Κουντουρά, να ανταλάσσουν «βέλη» για το ποια κυβέρνηση έκανε τι και τι δεν έκανε
– τον Ανδρέα Ανδρεάδη να είναι αρκούντως επιθετικός προς την κυβέρνηση
– τον Σπύρο Δανέλλη να κάνει μια -όπως πάντα- σοβαρή τοποθέτηση και
– τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, βουλευτή της Δημοκρατικής Συμπαράταξης να κάνει μια καταπληκτική ομιλία (σ.σ. που δυστυχώς δεν την «πήραμε» ολόκληρη, γιατί ήμασταν στη λογική ότι θα είναι «μια από τα ίδια»), καταλήγοντας στο εξής: Απευθυνόμενος στο ΣΕΤΕ είπε: «Όταν κάνετε μια συμφωνία, όταν «βάζετε πλάτη», όταν προωθείτε, πρέπει να είστε σίγουροι ότι ο αντισυμβαλλόμενος θα κρατήσει το λόγο του και θα τηρήσει τα υπεσχημένα».”.
Άλλωστε ακόμη κι αν εφέτος οι αφίξεις αυξηθούν και σημειωθεί και νέο ρεκόρ όλων των εποχών, αυτό θα σημαίνει αυτόματα ότι οι ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις, θα έχουν μια καλή χρονιά;
Αν είναι έτσι, να αρχίσουμε από τώρα τους πανηγυρισμούς και να αρχίσουμε πάλι να ανακοινώνουμε “κεφάλια” κάθε λίγο και λιγάκι.
Όλοι όσοι όμως παροικούμε την Ιερουσαλήμ, γνωρίζουμε ότι μόνο έτσι δεν είναι.
Ο ελληνικός Τουρισμός είναι σαν τον “γάϊδαρο του Χότζα”.
Που μόλις έμαθα να μην τρώει, ψόφησε…
Η όλη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και άσχημη είναι, και δυσάρεστη και ότι άλλο θέλετε, με “α” μπροστά.
Τα χειρότερα όμως είναι μπροστά!!!
Και εξηγούμαι: Μέχρι σήμερα, σε καλές, άσχημες, τραγικές καταστάσεις για την χώρα και τον Τουρισμό, ο κλάδος ήταν ενωμένος.
Με διαφωνίες, ναι.
Με διαφορετικές προσεγγίσεις, ναι.
Αλλά ενωμένος.
Σήμερα μοιάζει με καζάνι έτοιμο να εκραγεί.
Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος και το πραγματικό στοίχημα είναι να μείνει ο κλάδος ενωμένος.
Άλλωστε όσοι απεργάζονται δυσάρεστα σενάρια για τον Τουρισμό, σήμερα τρίβουν τα χέρια τους με τις εξελίξεις αυτές, καθώς το διαίρει και βασίλευε είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων.
Οι καιροί ου μενετοί φίλτατοι!!!
ΥΓ: Να σας αποκαλύψω επίσης ότι υπάρχουν συζητήσεις για ακραίες αντιδράσεις από παράγοντες της ξενοδοχίας…
Ψυχραιμία, διάλογος και επαγρύπνηση
