Σε 3,3 ποσοστιαίες μονάδες προβλέπεται η ετήσια ανάπτυξη της παγκόσμιας ταξιδιωτικής βιομηχανίας, μέχρι το 2024, φθάνοντας τα 3 τρισ. δολάρια περίπου, με το διαδίκτυο να διατηρεί τη «μερίδα του λέοντος» (52%) στις ταξιδιωτικές πωλήσεις, αποδεικνύοντας πως ο κλάδος του Τουρισμού και των Ταξιδίων συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό τη μετάβασή του στη νέα, ψηφιακή εποχή.
Αυτό προκύπτει στην τελευταία μελέτη της Euromonitor International «Megatrends Shaping the Future of Travel:2019 Edition», η οποία παρουσιάστηκε στη διεθνή έκθεση W.T.M. 2019.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, οι διεθνείς αφίξεις προβλέπεται πως θα φθάσουν τα 1,8 δισ. μέχρι το 2024, ενώ στο ύψος – ρεκόρ των 19 δισ. εκτιμάται ο εγχώριος τουρισμός, τάση, η οποία «τροφοδοτείται» από την άνοδο των εισοδημάτων στις αναδυόμενες αγορές, καθιστώντας τα ταξίδια πιο προσιτά σε ένα ευρύτερο φάσμα καταναλωτών, προκαλώντας ετήσια αύξηση 8%, έναντι αύξησης 4,3% των διεθνών αφίξεων.
Η μέση δαπάνη ανά άφιξη αναμένεται να αντισταθμίσει τις πιέσεις για συρρίκνωση των τιμών, αυξανόμενη μόλις κατά 1,101 δολάρια ΗΠΑ έως το 2024, από 1,088 δολάρια το 2019, γεγονός που υποδηλώνει την αύξηση των δαπανών ανά ταξίδι, καθώς οι προορισμοί προσανατολίζονται στον αειφόρο τουρισμό.
Το ταξιδιωτικό κοινό αναζητά ολοένα νέες ταξιδιωτικές εμπειρίες, με το εκπληκτικό ποσοστό του 43% των ταξιδιωτών να υποστηρίζουν ότι δίνουν προτεραιότητα στις εμπειρίες, έναντι των υλικών αγαθών, ενώ το 78% δίνει έμφαση στις πραγματικές παγκόσμιες εμπειρίες το 2019.
Εκτός από το value for money, οι καταναλωτές επιδιώκουν επίσης αυθεντικές, τοπικές και μοναδικές εμπειρίες.
Το μεγαλύτερο μερίδιο ταξιδιωτικών πωλήσεων θα έχει το διαδίκτυο (52%) και οι πωλήσεις μέσω κινητού θα αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο του συνόλου των ταξιδιωτικών κρατήσεων σε όρους αξίας, καθώς η ταξιδιωτική βιομηχανία συνεχίζει την ψηφιακή μετάβασή της.
Η οικονομική κατάσταση στην Ευρωζώνη επηρεάζει τα ταξίδια
Καθώς η οικονομική κατάσταση επιδεινώνεται στην Ευρωζώνη, οι προοπτικές για τα ταξίδια δείχνουν να περιορίζονται, ενώ η ανάπτυξη των ταξιδιωτικών προϊόντων στη Δυτική Ευρώπη προβλέπεται να διαμορφωθεί σε 1,9% του σύνθετου ετήσιου ρυθμού ανάπτυξης (CAGR) τα επόμενα πέντε χρόνια. Οι αερομεταφορείς χαμηλού κόστους και οι βραχυπρόθεσμες ενοικιάσεις συνεχίζουν να αποδίδουν, καθώς οι καταναλωτές αναζητούν τη σχέση ποιότητας-τιμής, ενώ οι πωλήσεις μέσω διαδικτύου λειτουργούν ως καταλύτης για την ανάπτυξη, αυξάνοντας τον δείκτη CAGR κατά 3,4%. Από την άλλη, η Δυτική Ευρώπη είναι μια πολύ ώριμη αγορά και η απόδοσή της είναι συγκλονιστική, σε σύγκριση με τη γρήγορη ανάπτυξη που απολαμβάνουν άλλες περιοχές του κόσμου, όπως η Ασία-Ειρηνικός. Οι εισερχόμενες ταξιδιωτικές εισπράξεις στη Δυτική Ευρώπη αναμένεται να φθάσουν τα 552 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ μέχρι το 2024 και ήδη υπερτερούν των εγχώριων δαπανών, καθώς η περιοχή συνεχίζει να προσελκύει ενδοπεριφερειακούς και διεθνείς επισκέπτες.
Βεβαίως, το Brexit δημιουργεί μια σκιά πάνω από την τουριστική-ταξιδιωτική βιομηχανία στην Ευρώπη, με τον αντίκτυπο ενός άναρχου Brexit στον εξερχόμενο τουρισμό από το Ηνωμένο Βασίλειο και κατ’ επέκταση στην οικονομία να περιλαμβάνει «πάγωμα» των ταξιδιωτικών δαπανών και του ΑΕΠ και μακροπρόθεσμη μείωση του ΑΕΠ κατά 3%.
Ωστόσο, οι προοπτικές για τις εισερχόμενες αφίξεις θα ήταν πιο θετικές, επωφελούμενες από την υποτίμηση της λίρας, όμως, οι ουρές και οι καθυστερήσεις στα σύνορα καθώς και η πιθανή έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων θα είχαν επιπτώσεις στην εικόνα του προορισμού.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τις προβλέψεις, μεταξύ 2019-2024, ενδέχεται να υπάρξουν επιπλέον 715.000 αφίξεις στο Ην. Βασίλειο, γεγονός που αποτελεί αύξηση κατά 1,7%. Από την άλλη πλευρά, ο εξερχόμενος τουρισμός ενδέχεται να σημειώσει μείωση κατά 5%, βάζοντας «τρικλοποδιά» σε 4,7 εκατομμύρια ταξίδια.
Οι προοπτικές της ευρωζώνης επιδεινώθηκαν σημαντικά από τα τέλη του 2018. Οι προβλέψεις για την αύξηση του ΑΕΠ υποβαθμίστηκαν στο 0,9-1,5% το 2019 και 0,9-1,9% το 2020, έναντι ρυθμού ανάπτυξης 1,8% το 2018.
Η γερμανική οικονομία επηρεάστηκε έντονα από την επιδείνωση του εξαγωγικού περιβάλλοντος, ενώ η γαλλική επιβραδύνθηκε από τις επιπτώσεις των διαδηλώσεων των Gilets Jaune – Kίτρινα Γιλέκα.
Στην Ιταλία, πάλι, η αύξηση του κόστους δανεισμού, από τα μέσα του 2018, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη αβεβαιότητα της δημοσιονομικής πολιτικής, περιόρισαν την επιχειρηματική εμπιστοσύνη και τις επενδύσεις, με τη μείωση της παραγωγής να είναι σε χαμηλότερα από το αναμενόμενο επίπεδα. Έτσι, το ιταλικό ΑΕΠ αναμένεται να συρρικνωθεί το 2019.
Υπάρχει ανησυχία ότι στην Ευρωζώνη θα μπορούσε να προκύψει μια σοβαρή ύφεση, που θα προκαλέσει πτώση του ΑΕΠ κατά περισσότερο από 1% το 2019 και άνω του 3% το 2020. Ενώ, την ίδια στιγμή, εγκυμονεί ο κίνδυνος μεγάλης κρίσης, εάν κι άλλες χώρες, μετά το Ηνωμένο Βασίλειο, εγκαταλείψουν την Ένωση, όπως η Ελλάδα ή η Ιταλία.
Όσον αφορά τα ταξίδια και τον τουρισμό, η ύφεση της ευρωζώνης είναι πιο αισθητή σε χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία. Και οι δύο θα μπορούσαν να βιώσουν ενδεχόμενη υποβάθμιση της ζήτησης κατά πάνω από 5 εκατομμύρια αφίξεις.
