Του Γιώργου Δαλιάνη
Με έντονη δυσπιστία έγινε δεκτό το νέο πλαίσιο για την οικειοθελή αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών από μεγάλο μέρος της επιχειρηματικής κοινότητας. Αιτία είναι οι υψηλοί συντελεστές φορολόγησης και οι διαδικασίες που ακολουθούνται οι οποίες δημιουργούν την ανησυχία πως η οικειοθελής δήλωση θα αποτελέσει αφορμή να ληφθούν επιπλέον μέτρα σε βάρος των φορολογούμενων.
Σύμφωνα με τα άρθρα 57-61 του ν.4446/2016 για την «Οικειοθελή Αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών» παρέχονται κίνητρα σημαντικής μείωσης επιβαλλόμενων προστίμων για υποβολή συμπληρωματικών δηλώσεων στις περιπτώσεις που οι επιχειρήσεις έλαβαν ή εξέδωσαν εικονικά τιμολόγια. Τα ευεργετήματα από την υπαγωγή στο πλαίσιο αυτό συνίστανται στο ότι δεν επιβάλλονται τα εξοντωτικά πρόστιμα του άρθρου 6 του νόμου 2523/97 για υποθέσεις χρήσεων έως 31/12/2013 και του ν.4174/2013 για υποθέσεις μετά την 1/1/2014, ούτε άλλες φορολογικές, διοικητικές ή ποινικές κυρώσεις και μέτρα τόσο για τη φορολογητέα ύλη που προκύπτει από τις ως άνω υποβαλλόμενες δηλώσεις όσο και για τις φορολογικές παραβάσεις που αποκαθίστανται με τις δηλώσεις αυτές.. Παράλληλα αίρονται και τα τυχόν από το Δημόσιο ληφθέντα διασφαλιστικά μέτρα όπως η συντηρητική κατάσχεση κινητών και ακινήτων του φορολογούμενου.
Παρότι στη παράγραφο 1 του άρθρου 59 του ν.4446/2016, κατά λέξη αναφέρεται ότι σε περίπτωση χρήσης του πλαισίου αυτού δεν θα τύχουν εφαρμογής άλλες φορολογικές, διοικητικές ή ποινικές κυρώσεις ή μέτρα που αφορούν φορολογικές παραβάσεις των δηλούμενων εισοδημάτων, εντούτοις υπάρχει καχυποψία και διάχυτος φόβος όσον αφορά την κρίση των βιβλίων ως ανακριβών. Επειδή δεν γίνεται ρητή αναφορά στην ανακρίβεια των βιβλίων, έχει δημιουργηθεί η αίσθηση πως οι ελεγκτικές υπηρεσίες, με την υποβολή της δήλωσης από τους φορολογούμενους οι οποίοι θα δηλώνουν (ομολογούν) την έκδοση ή λήψη εικονικών τιμολογίων, θα μπορούν να χαρακτηρίσουν τα βιβλία ανακριβή και να προβούν σε εξωλογιστικό προσδιορισμό των αποτελεσμάτων με συνέπεια τις ανυπολόγιστες φορολογικές επιβαρύνσεις που θα προκύψουν.
Εφόσον ανατρέξουμε στο άρθρο 30 παρ.3 εδ.γ του ΚΒΣ (Π.Δ.186/1992), ο νόμος ορίζει, μεταξύ άλλων, ως ανακριβή τα βιβλία στα οποία συμπεριλαμβάνεται η λήψη εικονικών ως προς τον αντισυμβαλλόμενο φορολογικών στοιχείων διακίνησης ή αξίας. Θυμίζουμε ότι ο Κ.Β.Σ. είχε εφαρμογή μέχρι και για την ημερομηνία 31.12.2012 οπότε και αντικαταστάθηκε από τον Κ.Φ.Α.Σ. σύμφωνα με την ΠΟΛ 1207/2012.
Η άποψή μας, η οποία ενισχύεται από την κατά γράμμα ερμηνεία και την εισηγητική έκθεση του άρθρου 59 του ν.4446/2016, είναι ότι υπάρχει πλήρης αποκατάσταση της παράβασης έκδοσης ή λήψης τιμολογίων, όσον αφορά το σκέλος της ανακρίβειας. Έτσι, με την χρήση του νόμου 4446/2016 και την αντίστοιχη αποκάλυψη φορολογητέας ύλης, περαιώνεται οριστικά κάθε έκφανση της δοσοληψίας για τα ποσά των προηγούμενων ετών που δηλώνονται. Με δεδομένο ότι οι ποινές των διατάξεων για την ανακρίβεια των βιβλίων αποτελούν διοικητική κύρωση, η ανακρίβεια των βιβλίων εμπίπτει στο άρθρο 59 του ν.4446/2016 και υπάρχει πλήρης αποκατάσταση της παράβασης έκδοσης ή λήψης εικονικών τιμολογίων.
Επειδή, οι ημέρες περνούν και προθεσμίες τρέχουν το Υπουργείο Οικονομικών οφείλει να πάρει θέση με διευκρινιστική εγκύκλιο ούτως ώστε και οι δυσπιστούντες να κάνουν χρήση του ευεργετικού αυτού νόμου.
ΠΗΓΗ : WWW.CAPITAL.GR
