Απόφαση-ορόσημο του Ανώτατου Βρετανικού Δικαστηρίου αλλάζει τα δεδομένα στις επιστροφές χρημάτων από ακυρωμένα ταξίδια | Δίνει δικαίωμα αποζημίωσης !

Μια απόφαση-σταθμός του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ην. Βασιλείου, στα τέλη Οκτωβρίου, επιβεβαίωσε το νόμιμο δικαίωμα των διοργανωτών οργανωμένων ταξιδιών να λάβουν επιστροφή χρημάτων από τις αεροπορικές εταιρίες και άλλους προμηθευτές ταξιδιών για ακυρώσεις ταξιδιών κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19.

Η απόφαση κατά της Ryanair και υπέρ της On the Beach επιβεβαίωσε το δικαίωμα των διοργανωτών ταξιδιών “να διεκδικούν αποζημίωση” από τους παρόχους βάσει των κανονισμών για τα οργανωμένα ταξίδια (PTR).

Μέχρι τώρα δεν ήταν σαφές αν οι PTRs παρείχαν ένα τέτοιο δικαίωμα παρά το γεγονός ότι ο κανονισμός 29 αναφέρει ότι: “Όταν ένας διοργανωτής καταβάλλει αποζημίωση, ο διοργανωτής … μπορεί να ζητήσει αποζημίωση από τρίτους που συνέβαλαν στο γεγονός, το οποίο πυροδότησε την αποζημίωση”.

Η έλλειψη σαφήνειας κατέστησε τους διοργανωτές οργανωμένων ταξιδιών υπεύθυνους για την πλήρη επιστροφή χρημάτων στους πελάτες για ακυρωμένες διακοπές, χωρίς καμία εγγύηση ότι θα λάβουν επιστροφή χρημάτων από τις αεροπορικές εταιρίες για κρατήσεις πτήσεων, με αποτέλεσμα πολλοί να χάσουν την οικονομική τους επάρκεια.

Όμως, στην πρώτη απόφαση του είδους της, το Ανώτατο Βρετανικό Δικαστήριο εξέδωσε συνοπτική απόφαση υπέρ της On the Beach, επιδικάζοντας στην εταιρία περισσότερα από 2 εκατομμύρια λίρες σε επιστροφές από τη Ryanair για το αεροπορικό σκέλος 4.191 κρατήσεων οργανωμένων διακοπών, που ακυρώθηκαν κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας.

Το χρονικό και ο ρόλος του δικαστή Nigel Cooper

Η αγωγή, η οποία κατατέθηκε τον Οκτώβριο του 2021, αποτελεί μέρος μόνο μιας εκτεταμένης δικαστικής διαμάχης μεταξύ της On the Beach και της Ryanair, με την On the Beach να υποβάλλει επίσης καταγγελία στην Αρχή Ανταγωνισμού και Αγορών (CMA) του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο δικαστής διευκρίνισε ότι η απόφαση αφορούσε αποκλειστικά την ερμηνεία του κανονισμού 29 των PTR και όχι την ευρύτερη νομική διαμάχη.

Ωστόσο, η απόφαση δημιουργεί δεδικασμένο. Ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου, κ. Nigel Cooper, αποφάνθηκε: “Συνολικά, είμαι ικανοποιημένος ότι ο κανονισμός 29 … σκοπεύει να παράσχει δικαίωμα αποζημίωσης σε έναν διοργανωτή”.

Αποφάσισε ότι αυτό το “δικαίωμα αποζημίωσης” ισχύει ανεξάρτητα από το αν ένας διοργανωτής οργανωμένων ταξιδιών έχει σύμβαση με τον προμηθευτή.

Η υπόθεση κρίθηκε, όπως εξήγησε ο δικαστής Cooper, από το αν ο κανονισμός 29 των PTR “δημιουργεί ένα αυτοτελές δικαίωμα αποζημίωσης ή αν, όπως ισχυρίζεται η Ryanair, απλώς διατηρεί τα δικαιώματα του διοργανωτή να ζητήσει αποζημίωση από τους παρόχους ταξιδιωτικών υπηρεσιών βάσει σχετικής σύμβασης”.

“Το ζήτημα είναι αν ο κανονισμός 29 δημιουργεί δικαίωμα αποζημίωσης ή είναι απλώς παρεμβατικός, επιβεβαιώνοντας ότι ο διοργανωτής μπορεί να ασκήσει τυχόν υφιστάμενα δικαιώματα αποζημίωσης που έχει”.

Η δεύτερη από αυτές τις επιλογές είναι ο τρόπος με τον οποίο ο κανονισμός ερμηνεύτηκε ευρέως μέχρι τώρα, με τον δικαστή να σημειώνει: “Πρόκειται για ένα ζήτημα που δεν έχει κριθεί στο παρελθόν από τα δικαστήρια”.

Η Ryanair αμφισβήτησε το αίτημα για πολλαπλούς λόγους και υποστήριξε ότι θα έπρεπε να οδηγηθεί σε πλήρη δίκη. Ο δικαστής απέρριψε αυτό το ενδεχόμενο, αποφαίνοντας: “Είμαι πεπεισμένος ότι είναι σκόπιμο να αποφασίσω εγώ για το ζήτημα”.

Η αεροπορική εταιρία υποστήριξε ότι οι όροι χρήσης του δικτυακού της τόπου είχαν ως αποτέλεσμα “να απαγορεύεται στην On the Beach η πώληση πτήσεων της Ryanair” και, ως εκ τούτου, η αγορά και πώληση των πτήσεών της αποτελούσε παραβίαση των εν λόγω όρων.

Ωστόσο, το Δικαστήριο δέχθηκε ότι η On the Beach ενήργησε, τόσο ως διοργανωτής οργανωμένων ταξιδιών, όσο και ως πράκτορας για τον ταξιδιώτη κατά την κράτηση των πτήσεων της Ryanair, διότι η Ryanair “δεν συνάπτει συμφωνίες παροχής πτήσεων με διαδικτυακούς ταξιδιωτικούς πράκτορες [OTA]”.

Ο δικαστής σημείωσε: “Η Ryanair λέει ότι δεν έχει συμβατική υποχρέωση να επιστρέφει χρήματα στους ταξιδιώτες που αγόρασαν πτήσεις μέσω OTA, αλλά θα καταβάλει επιστροφή χρημάτων … [εφόσον] δεν κινδυνεύει να κληθεί να επιστρέψει χρήματα σε έναν ταξιδιώτη δύο φορές για τις ίδιες πτήσεις”.

Καθοριστικό είναι ότι, όπως υποστήριξε ο δικαστής Cooper: “Δεν δέχομαι ότι οι λέξεις “μπορεί να επιδιώξει” δύνανται να έχουν μόνο παραχωρητικό χαρακτήρα. Είναι εξίσου ικανές να προσδώσουν σε έναν διοργανωτή δικαίωμα αποζημίωσης”, ακόμη και “όταν μπορεί να μην υπάρχει συμβατική σχέση μεταξύ του διοργανωτή και ενός τρίτου μέρους”.

Σύμφωνα με την απόφαση “Ο κανονισμός 29 προβλέπει δικαίωμα αποζημίωσης κατά τρίτων γενικά. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός του δικαιώματος αποζημίωσης αποκλειστικά σε προμηθευτές που ενδέχεται να βρίσκονται σε συμβατική σχέση με τον διοργανωτή. Ο κανονισμός 29 προβλέπει, κατ’ αρχήν, … δικαίωμα αποζημίωσης”.

Επιπλέον, με βάση αυτή την απόφαση, επιδικάστηκε στην On the Beach το ποσό των 2.056.745 λιρών, μειώνοντας το διεκδικούμενο ποσό κατά σχεδόν 18.000 λίρες, για 35 κρατήσεις “για τις οποίες η Ryanair μπορεί να είχε προβεί σε επιστροφή χρημάτων πριν από την OTB Group”.

Όπως είπε ο δικαστής Cooper, η On the Beach γνωστοποίησε ότι θα ζητήσει την καταβολή των δικαστικών εξόδων της, με τον δικαστή να σημειώνει ότι η εταιρία τα εκτιμά σε 1,65 εκατομμύρια λίρες, τα οποία σε συνδυασμό με τα έξοδα της Ryanair θα ήταν “σημαντικά μεγαλύτερα από το επίδικο ποσό”.