Την απόφαση του Ανώτερου Τοπικού Δικαστηρίου του Ντύσελντορφ, σχετικά με το Rate Parity υπέρ της Booking, αναίρεσε το Ανώτατο Δικαστήριο της Γερμανίας, μετά από προσφυγή ξενοδόχων.
Πιο συγκεκριμένα, η απόφαση της 14ης Ιουλίου 2020 (υπόθεση αριθ.: KVZ 56/19), που αναίρεσε την απόφαση του δικαστηρίου του Ντύσελντορφ, αφορούσε προσφυγή της Γερμανικής Ένωσης Ξενοδοχείων (ΙΗΑ) προς την Ομοσπονδιακή Αρχή Μονοπωλίου, η οποία κατατέθηκε αρχικά το 2013, εναντίον της Booking.
Μετά από την προσφυγή των ξενοδόχων υπήρξαν δικαστικές αποφάσεις που τους δικαίωσαν, ενάντια στην Booking, απορρίπτοντας την πρακτική της να της δίνονται οι χαμηλότερες τιμές δωματίου από τα ξενοδοχεία, ή οι κατώτατες που προσφέρονται στις ιστοσελίδες των ξενοδοχείων.
Μάλιστα, η αρχή Ανταγωνισμού έκρινε ότι η ρήτρα αυτή, περιόρισε τον ανταγωνισμό και παραχώρησε στην εταιρεία προθεσμία έως το τέλος Ιανουαρίου 2016 για να αλλάξει τις συμβάσεις της. Αντίστοιχη απαγόρευση είχε τεθεί και στην HRS το 2014, αλλά η Expedia εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την «καλύτερη τιμή» στη γερμανική αγορά. Σε απάντηση, η πρόεδρος της Booking.com Gillian Tans είχε πει το 2016, είπε ότι θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, αλλά η εταιρεία θα αλλάξει ρήτρες για τα γερμανικά ξενοδοχεία, εν αναμονή της έφεσης.
Ωστόσο, ακολούθως, το Ανώτερο Περιφερειακό Δικαστήριο του Ντίσελντορφ (OLG) έκανε δεκτό τον Ιούνιο 2019, το αίτημα της Booking.com, ανατρέποντας την απόφαση του Ομοσπονδιακού Γραφείου Καρτέλ το 2015, με την οποία απαγορεύτηκαν τέτοιες «ρήτρες τιμών». Τότε ο Otto Lindner, πρόεδρος της Γερμανικής Ένωσης Ξενοδοχείων (IHA), είχε εκφράσει την απογοήτευσή του για την δικαστική ετυμηγορία. «Η απόφαση αυτή του OLG Ντίσελντορφ, σημαίνει ότι τα ξενοδοχεία θα πρέπει να είναι περισσότερο εξαρτημένα από τις πλατφόρμες κρατήσεων», επισήμανε τότε ο ίδιος.
Η νέα απόφαση
- Το νομικό ζήτημα αναφορικά με το εάν οι ρήτρες της καλύτερης τιμής είναι απαραίτητες για την συμφωνία του ξενοδοχείου με την πλατφόρμα δεν καλύπτεται από το άρθρο 101(1) TFEU και το Τμήμα 1 GWB, χρήζει περαιτέρω εξακρίβωσης.
- Η ρήτρα της κοντινότερης καλύτερης τιμής, είναι ένας ακραίος περιορισμός. Υπό το πλαίσιο της πρωταρχικής σημασίας του παράγοντα της τιμής στον ανταγωνισμό, η καλύτερη τιμή δεν συγκρίνεται ποιοτικά με τα παραδείγματα που επικαλέστηκε η Booking στην εκδίκαση της υπόθεσης.
- Η άποψη του δικαστηρίου του Ντύσελντορφ για την εξαίρεση των δεδομένων της Απόφασης 101 TFEU, λόγω της σημασίας της σύμβασης μεταξύ ξενοδόχων και Booking, πρέπει να απορριφθεί λόγω της νομολογίας που έχει προκύψει.
- Το ερώτημα της αξιολόγησης της ρήτρας της καλύτερης κοντινής τιμής σύμφωνα με τον αντιμονοπωλιακό νόμο αφορά ένα πλήθος σχετικών υποθέσεων. Πέρα από τους διαχειριστές διαδικτυακών ξενοδοχειακών πλατφορμών, υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον για το νομικό αυτό ζήτημα, όσον αφορά και άλλες διαδικτυακές πλατφόρμες άλλων κλάδων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στατιστικά, η αναπομπή της υπόθεσης από το Ανώτατο Δικαστήριο, γίνεται σε λιγότερο από το 10% των υποθέσεων που κρίνονται.
Μετά την εξέλιξη αυτή, εκτός από την αναπομπή της υπόθεσης για νέα απόφαση, μπορεί να υπάρξει ερώτημα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Λουξεμβούργο, λόγω των επιπτώσεων και της σημασίας της υπόθεσης στο ευρωπαϊκό δίκαιο.
