Συνάντηση με το διευθύνοντα σύμβουλο του Υπερταμείου (ΕΕΣΥΠ), κ. Γρηγόρη Δ. Δημητριάδη, είχε ο βουλευτής Δωδεκανήσου, κ. Μάνος Κόνσολας, με αντικείμενο την πορεία αναβάθμισης των αεροδρομίων Καρπάθου, Καλύμνου, Αστυπάλαιας, Κάσου και Καστελόριζου, που περιλαμβάνονται στη λίστα των 22 περιφερειακών αεροδρομίων που πρόκειται να αξιοποιηθούν.
Ο Μάνος Κόνσολας είχε αναδείξει και το ζήτημα σε κοινοβουλευτικό επίπεδο.
Είχε επισημάνει την ανάγκη να ολοκληρωθεί η διαδικασία για την επιλογή συμβούλου, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι δεν θα πρέπει να διαχωριστεί η διαδικασία αξιοποίησης των αεροδρομίων, ανάλογα με το αν είναι υψηλής ή χαμηλής κίνησης.
Όπως είχε τονίσει ο κ.Κόνσολας: «κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο για αεροδρόμια ακριτικών νησιών με μειωμένη κίνηση για αυτό και θα πρέπει είτε να ενταχθούν (υποχρεωτικά) σε clusters μαζί με αεροδρόμια υψηλής κίνησης, είτε να υπάρξει ενιαία σύμβαση παραχώρησης και για τα 22 περιφερειακά αεροδρόμια».
Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου είχε προτείνει,επίσης, η αξιοποίηση των αεροδρομίων στα ακριτικά νησιά να συνοδεύεται και από φορολογικά κίνητρα για τον στρατηγικό επενδυτή που θα επενδύσει σε αεροδρόμια όπως της Καρπάθου, της Καλύμνου, της Κάσου, του Καστελόριζου, της Αστυπάλαιας.
Από τη συνάντηση του Μάνου Κόνσολα με τον Δ/ντα Σύμβουλο του Υπερταμείου (ΕΕΣΥΠ), αλλά και από έγγραφη απάντηση που δόθηκε στο Βουλευτή Δωδεκανήσου, προκύπτουν τα εξής:
1ον: Ο διαγωνισμός για την επιλογή συμβούλων ολοκληρώθηκε και η υπογραφή της σχετική σύμβασης θα γίνει μέχρι το τέλος του 2023.
2ον: Στην αρχική φάση του έργου, οι Σύμβουλοι θα αποτυπώσουν και αξιολογήσουν την παρούσα κατάσταση στα αεροδρόμια και στη συνέχεια θα κάνουν προτάσεις για τις προτεινόμενες εναλλακτικές δομές, το πλαίσιο και τα εναλλακτικά σενάρια αξιοποίησης. Τέλος θα συνδράμουν σε όλες τις φάσεις της διαγωνιστικής διαδικασίας.
3ον: Μέσω της συμμετοχής στη λειτουργία και συντήρηση των αεροδρομίων έμπειρων ιδιωτών λειτουργών αεροδρομίων, στόχος είναι ο εκσυγχρονισμός των υποδομών και λειτουργικών χαρακτηριστικών των 22 αεροδρομίων και η αύξηση της αεροπορικής κίνησης
4ον: Είναι στρατηγική απόφαση του Υπερταμείου να αξιοποιηθούν και τα 22 περιφερειακά αεροδρόμια μαζί, χωρίς να τίθεται οποιοδήποτε θέμα διαχωρισμού των αεροδρομίων, ή αναστολή λειτουργίας ορισμένων εξ’ αυτών.
Εκπόνηση τεχνικών μελετών για την αντιμετώπιση της παράκτιας διάβρωσης σε 3 ακτές της βορειοδυτικής Ρόδου
Στο πλαίσιο του ολοκληρωμένου έργου «LIFE-IP AdaptInGR – Boosting the implementation of adaptation policy across Greece», τον συντονισμό του οποίου έχει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δρομολογείται η εκπόνηση τεχνικών μελετών την αντιμετώπιση της παράκτιας διάβρωσης σε 3 ακτές της ΒΔ Ρόδου, καθώς βρισκόμαστε στο στάδιο της δημοσίευσης των τευχών δημοπράτησης για τις τρεις αυτές μελέτες, ενώ, παράλληλα, εξετάζεται και ένα νέο πλέγμα μέτρων για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Αυτό αναφέρεται σε έγγραφη απάντηση και ενημέρωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος προς τον Βουλευτή Δωδεκανήσου, κ. Μάνο Κόνσολα, που είχε αναδείξει το πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών με κοινοβουλευτική του παρέμβαση.
Ο Μάνος Κόνσολας είχε επισημάνει ότι, σύμφωνα με μελέτες, το 31% των παραλιών με άμμο δεν θα υπάρχουν το 2050, γεγονός που θα έχει αρνητικές επιπτώσεις, όχι μόνο στην περιβαλλοντική ισορροπία, αλλά και στην εικόνα των νησιωτικών περιοχών που αποτελούν τουριστικούς προορισμούς.
Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου είχε αναφερθεί στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση δράσεων, όπως:
– Ειδικές ακτομηχανικές μελέτες σε όλες τις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές.
– Νέοι κανόνες για την ανθρώπινη δραστηριότητα στις παράκτιες περιοχές.
– Παρεμβάσεις στη θάλασσα (είτε με ακτόλιθους ή με άλλους φυσικούς τρόπους) για να περιοριστεί η επέκταση της στην ξηρά.
– Παρεμβάσεις στις αμμώδεις παραλίες με την προστασία και καλλιέργεια της φυσικής βλάστησης με τις αμμοθίνες που εμποδίζουν τη διάβρωση και την εξαφάνιση των παραλιών με άμμο.
Στην απάντηση του Υπουργείου Περιβάλλοντος προς τον κ. Κόνσολα αναφέρεται ότι εξετάζονται και άλλα μέτρα, όπως:
α) η κατάρτιση ακτολογίου.
β) ο καθορισμός ζωνών επικινδυνότητας ανάλογα με το χαρακτήρα κάθε παράκτιας ζώνης.
γ) ζώνες προστασίας μεταξύ αιγιαλού και οικιστικής ζώνης ανάπτυξης
δ) αλλαγή των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων και χρήσεων στις παράκτιες περιοχές που πλήττονται.
ε) καθιέρωση μηχανισμού συνεχούς παρακολούθησης των παράκτιων περιοχών ανά περιφέρεια.
