• Ιατρικά συνέδρια: Άκρως απαραίτητη η εναρμόνιση του Κώδικα Δεοντολογίας ΣΦΕΕ με την Εγκύκλιο του ΕΟΦ
Σε αδιέξοδο οδηγούνται καθημερινά δεκάδες επιχειρήσεις Οργάνωσης Συνεδρίων στην προσπάθεια τους να λάβουν την πολυπόθητη άδεια έγκρισης της εκάστοτε διοργάνωσης επιστημονικής εκδήλωσης (ιατρικού ενδιαφέροντος) από τον αρμόδιο φορέα, ήτοι τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ).
Αφού ξεπεράστηκε ένας σημαντικός αριθμός εμποδίων που είχε προκύψει στο παρελθόν με παλαιότερες εκδόσεις της Εγκυκλίου ΕΟΦ μετά από πολύμηνο αγώνα του Συνδέσμου Ελλήνων Επαγγελματιών Οργανωτών Συνεδρίων – HAPCO, πλέον οι Οργανωτές καλούνται να «συμμορφώνονται» όχι μόνο στις διατάξεις της νέας Εγκυκλίου ΕΟΦ (Σεπτέμβριος 2013), αλλά και στον Κώδικα Δεοντολογίας του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ). Τα προβλήματα ξεκινούν αλλά δυστυχώς δεν περιορίζονται μόνον εκεί.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ορισμένα σημεία του Κώδικα του ΣΦΕΕ έρχονται άλλοτε σε αντίθεση και άλλοτε σε «μερική» συμφωνία με τις διατάξεις της Εγκυκλίου του ΕΟΦ, εγείροντας σημαντικά ερωτηματικά στον Οργανωτή Συνεδρίων σχετικά με την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει, ώστε να λάβει την απαιτούμενη έγκριση η αίτηση του στον ΕΟΦ και πρακτικά να ανάψει το «πράσινο φως» για να προχωρήσει στη διοργάνωση.
Θέματα καίριας σημασίας για τη διοργάνωση, όπως ο ορισμός του τόπου, του χρόνου και της διάρκειας διεξαγωγής, του κόστους εγγραφής, διαμονής, διατροφής και μετάβασης για τους συνέδρους, του ύψους των επιτρεπόμενων χορηγιών (συνήθως από φαρμακευτικές εταιρίες),αλλά και διαδικαστικά για τους Οργανωτές συνεδρίων, όπως το πότε καταθέτουν τις σχετικές αιτήσεις στον ΕΟΦ, τι γίνεται με τα συνοδά μέλη, αλλά και τις ημερίδες των νοσοκομείων/κλινικών κτλ. προκαλούν σειρά ερωτημάτων (εγείροντας παράλληλα σειρά αξεπέραστων προβλημάτων) για τα οποία κανείς σήμερα δεν μπορεί να δώσει μία και μόνο σαφή απάντηση. Το τραγικό αποτέλεσμα όλων αυτών; Η δραματική μείωση του αριθμού συνεδρίων που πραγματοποιούνται στην Ελλάδα, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο και μάλιστα σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50%, συγκριτικά με παλαιότερες χρονιές.
Οι επιστημονικές εταιρίες και η ιατρική κοινότητα εν γένει έχει πλέον θορυβηθεί τόσο πολύ από τις συνεχιζόμενες αλλαγές στις απαιτούμενες παραμέτρους – από πλευράς ΕΟΦ και ΣΦΕΕ – για τη διοργάνωση ενός συνεδρίου που δεν επιθυμεί πλέον καμία εμπλοκή σε οποιαδήποτε συνεδριακή δράση. Η κατάσταση όμως αυτή αναπόφευκτα οδηγεί στον μαρασμό και της ιατρικής κοινότητας, που στερείται του δικαιώματος συνεχιζόμενης εκπαίδευσης και κατάρτισης, με ότι αυτό συνεπάγεται στην εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης και στην ανάπτυξη του ελληνικού συστήματος υγείας. Η μείωση του αριθμού συνεδρίων έχει επιπτώσεις όχι μόνο στη λειτουργία των Οργανωτών Συνεδρίων, καθότι οι τζίροι έχουν μειωθεί 60-65%, αλλά και στα ταμεία της χώρας, αφού σημαντικές εισφορές από υπηρεσίες συνεδρίων δεν αποδίδονται πλέον (ΦΠΑ, ΙΚΑ, κτλ). Τουναντίον μάλιστα η χώρα καλείται να καλύψει μέσω ΟΑΕΔ έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων που ξαφνικά βρέθηκε χωρίς δουλειά και δίχως ασφαλιστική κάλυψη εργοδότη. Για να γίνει πλήρως αντιληπτός ο αριθμός αυτός των εργαζομένων, αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι η αγορά των συνεδρίων καλύπτεται από 63 διαφορετικά επαγγέλματα, δίνοντας παράλληλα «ανάσα» σε τοπικές κοινωνίες που επιβιώνουν χάριν στα συνέδρια, μετά το πέρας της καλοκαιρινής σεζόν. Η εποχικότητα του ελληνικού τουρισμού είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα μας και τα συνέδρια κάλυπταν και καλύπτουν αυτό το «κενό» στο ετήσιο πλάνο λειτουργίας ενός ξενοδοχείου, ενός συνεδριακού κέντρου, ενός αεροδρομίου, ενός εστιατορίου κτλ. που βρίσκεται τόσο σε κάποιο αστικό κέντρο όσο και σε κάποια Περιφέρεια! Η απώλεια ενός συνεδρίου για την Ελλάδα δεν είναι θέμα μόνο του εκάστοτε διοργανωτή. Είναι θέμα εθνικό. Είναι θέμα όλων μας. Διότι ο σύνεδρος δεν περιμένει τον Αύγουστο για να επισκεφτεί την Ελλάδα. Θα έρθει και τον Νοέμβριο και τον Φεβρουάριο. Και εμείς θα πρέπει να είμαστε εκεί να τον υποδεχτούμε και να τον ευχαριστήσουμε για την τιμή επιλογής της Ελλάδας, αλλά και της διαφήμισης που θα ακολουθήσει για τη χώρα μας με την επιστροφή του στον τόπο καταγωγής του και τις συστάσεις σε φίλους και συγγενείς. Η Ελλάδα – και δεν εννοούμε φυσικά το Κράτος αλλά τους Έλληνες Οργανωτές συνεδριών – έχει δώσει αγώνα για τη θέση της στη διεθνή συνεδριακή αγορά και στόχος του HAPCO είναι η διατήρησή της με οποιοδήποτε κόστος. Υπενθυμίζεται ότι μόλις πριν μερικά χρόνια η Ελλάδα κατείχε την 19η θέση στην παγκόσμια κατάταξη των δημοφιλέστερων συνεδριακών προορισμών, ενώ το 2012 η αδιαφορία των κρατούντων την κατρακύλησαν στην 34η θέση. Η εμπειρία, η τεχνογνωσία και η ικανότητα των Ελλήνων Επαγγελματιών Οργανωτών Συνεδρίων είναι παράγοντες – κλειδιά που έχουν διακριθεί παγκοσμίως με άρτιες διεξαγωγές τόσο του παρελθόντος, όσο και του παρόντος. Για τη συνέχιση της ιστορίας απαιτείται λοιπόν δουλειά και αν θέλουμε να είναι λαμπρή, πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί, αντιλαμβανόμενοι τις πραγματικές διαστάσεις του εκάστοτε προβλήματος και μαχόμενοι για την ουσιαστική επίλυση του προς όφελος της Ελλάδας και των πολιτών της!
Τέλος αντί επιλόγου θα περιοριστούμε στην αναφορά του ακόλουθου παραδείγματος, μιας και σε αυτή τη χώρα οι περισσότεροι αρέσκονται σε αριθμούς: Οι πόλεις της Βιέννης και της Βαρκελώνης, υποστηριζόμενες πλήρως από τις Κυβερνήσεις τους κατάφεραν να αποσπάσουν από την Πανευρωπαϊκή Γαστρεντερολογική Εταιρεία τη διοργάνωση των ετήσιων πανευρωπαϊκών συνεδρίων της για τα έξι επόμενα χρόνια (2014-2019). Τα μονά χρόνια οι διοργανώσεις θα πραγματοποιούνται στη Βαρκελώνη και τα ζυγά στη Βιέννη. Ο αναμενόμενος αριθμός των συνέδρων εκτιμάται σε 15.000 ανά συνέδριο, που μαζί με τα συνοδά μέλη και το «Trade personnel» θα αγγίξουν τις 20.000 με αναμενόμενο συνεδριακό συνολικό τζίρο, άνω των € 25.000.000 και σε επίπεδο πόλεων πάνω από € 30.000.000 ευρώ.
Σημειώστε ότι για να πιάσει η χώρα μας αυτό τον τζίρο από τους γνωστούς «all inclusive» τουρίστες, εβδομαδιαίας παραμονής, πρέπει να προσελκύσει τουλάχιστον 1.500.000 από αυτούς.
(*) Άρθρο HAPCO στο περιοδικό “Χρήμα & Τουρισμός” (σελ.96)
