“Χαίρετε.
Κατ΄αρχάς να συστηθώ: με λένε Ιωάννα.
Είμαι Φυσικός, σύζυγος, και μαμά.
Είμαι Ελληνίδα, αλλά αισθάνομαι σκόρπια παντού.
Στην Ελλάδα δεν ταιριάζω, γιατί είμαι “αλλιώς”.
Πάντα ήμουν δηλαδή.
Και όντας Ελληνίδα, δεν ταιριάζω πουθενά αλλού.
Αλλά από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ονειρευόμουν μια ζωή σε αυτό το “αλλού”.
Και σήμερα, που δεν ζω πια στην Ελλάδα, είμαι πολύ, μα πολύ ευτυχισμένη και δε θέλω ποτέ, μα ποτέ να επιστρέψω στην κόλαση της πατρίδας μου, εκτός κι αν αυτή η πατρίδα αλλάξει δραματικά. Θα αρχίσω εξηγώντας σας γιατί ήμουν στην Ελλάδα δυστυχισμένη, και γιατί η ζωή μου στη Γερμανία με έκανε ευτυχισμένη. Όταν μπήκα στην εφηβεία και άρχισα να αλληλεπιδρώ με τον κόσμο γύρω μου χωρίς την προστασία των γονιών μου, άρχισαν παράξενα πράγματα να συμβαίνουν.
Θα σας δώσω τρία παραδείγματα:
Αυτός είναι ο πρόλογος της επιστολής της Ιωάννας στο πολύ ενδιαφέρον blog Αντικλείδι.
Κατ΄αρχάς να συστηθώ: με λένε Ιωάννα.
Είμαι Φυσικός, σύζυγος, και μαμά.
Είμαι Ελληνίδα, αλλά αισθάνομαι σκόρπια παντού.
Στην Ελλάδα δεν ταιριάζω, γιατί είμαι “αλλιώς”.
Πάντα ήμουν δηλαδή.
Και όντας Ελληνίδα, δεν ταιριάζω πουθενά αλλού.
Αλλά από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, ονειρευόμουν μια ζωή σε αυτό το “αλλού”.
Και σήμερα, που δεν ζω πια στην Ελλάδα, είμαι πολύ, μα πολύ ευτυχισμένη και δε θέλω ποτέ, μα ποτέ να επιστρέψω στην κόλαση της πατρίδας μου, εκτός κι αν αυτή η πατρίδα αλλάξει δραματικά. Θα αρχίσω εξηγώντας σας γιατί ήμουν στην Ελλάδα δυστυχισμένη, και γιατί η ζωή μου στη Γερμανία με έκανε ευτυχισμένη. Όταν μπήκα στην εφηβεία και άρχισα να αλληλεπιδρώ με τον κόσμο γύρω μου χωρίς την προστασία των γονιών μου, άρχισαν παράξενα πράγματα να συμβαίνουν.
Θα σας δώσω τρία παραδείγματα:
Αυτός είναι ο πρόλογος της επιστολής της Ιωάννας στο πολύ ενδιαφέρον blog Αντικλείδι.
Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια, εδώ .
