Το παλιό εκείνο καλό ανέκδοτο με το “να οργανωθούμε παιδιά” το γνωρίζετε φαντάζομαι. Ε κάπως έτσι είναι και η κατάσταση στον δημόσιο τομέα του Τουρισμού. Υπάρχουν τουλάχιστον 3 κέντρα εξουσίας: το υπουργείο στην Μπουμπουλίνας, το υφυπουργείο στην Αμαλίας και ο Ε.Ο.Τ., στην Τσόχα. Και όλοι προωθούν τον ελληνικό Τουρισμό. Μάλιστα.
Ρωτάω αφελώς: έχει γίνει κάποια συνάντηση 16 μήνες τώρα, των διευθυντών του Ε.Ο.Τ., των διευθυντών του υπουργείου και των στελεχών της Αμαλίας, για να δούν στρατηγική, προτεραιότητες, κατευθύνσεις;
Και απαντώ: ΟΧΙ.
Ρωτάω αφελώς: αυτοί οι άνθρωποι που αποφασίζουν για το αύριο του ελληνικού Τουρισμού, γνωρίζονται; Ξέρουν τι κάνει ο καθένας;
Και απαντώ: ΟΧΙ
Ρωτάω αφελώς: υπάρχουν συνδετικοί κρίκοι των τριών αυτών δομών, ώστε να διασαφαλίζεται μια στοιχειώδης οριζόντια επικοινωνία;
Και απαντώ: ΟΧΙ
Ρωτάω αφελώς: Έχουν υπάρξει πλείστες όσες αποφάσεις των οργάνων στην Αμαλίας και στην Τσόχα, οι οποίες έχουν ανατραπεί από την Μπουμπουλίνας;
Και απαντώ: ΝΑΙ
Ρωτάω αφελώς: υπάρχουν εξωϋπηρεσιακά στελέχη της Μπουμπουλίνας που απαξιούν να βγουν στο τηλέφωνο σε θεσμικούς παράγοντες;
Και απαντώ: ΝΑΙ
Και μετά περιμένουμε να δούμε έργο;
ΥΓ: Ο Νίκος Σκουλάς, του οποίου είχα την τιμή να είμαι σύμβουλος, χρησιμοποιούσε αποκλειστικά υπηρεσιακούς παράγοντες. Κάτι παραπάνω ήξερε…
ΥΓ1: Επειδή κάποιοι ψάχνουν αποδιοπομπαίους τράγους, ο αείμνηστος Αϊζενχαουερ έλεγε: “Για όλα τα άσχημα που μας συμβαίνουν, δεν φταίνε πάντα μόνο οι άλλοι. Εξάλλου, το πιο εύκολο κυνήγι, είναι το κυνήγι του αποδιοπομπαίου τράγου”. Αν λοιπόν κάποιοι με διαρροές στοχοποιούν ανθρώπους για να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες, και από την άλλη πλέκουν εγκώμια, τι να πω…
Πάντως οι φύλακες έχουν γνώση
