Τα έσοδα, η φοροδιαφυγή, οι ξενοδόχοι, ο φάντης και το ρετσινόλαδο…
Κάποτε, στην ευτυχισμένη εποχή της Ζακύνθου, όταν η αριστοκρατία έδινε τις περίφημες εκείνες βεγγέρες της, στο σπίτι ενός Ζακυνθινού άρχοντα -που κανείς δεν αναφέρει το όνομά του- σύχναζαν δύο περίφημοι τύποι: ένας φαρμακοποιός και ένας ανώτερος υπάλληλος τραπέζης, που διαρκώς βρίσκονταν στα μαχαίρια, εξαιτίας της τράπουλας. Έτσι, ο Ζακυνθινός άρχοντας τούς προσκαλούσε συχνά στις βεγγέρες […]
Διαβάστε περισσότερα