του Κωνσταντίνου Στ. Δεριζιώτη (*)
Ο συγχωρεμένος Νίκος Κακαουνάκης, όταν αναφερόταν στους δημοσιογράφους της τηλεόρασης και του internet, έκανε λόγο για «μολυβοσμπρώχτες». Χαιρόμουν πολύ με τον χαρακτηρισμό αυτό, γιατί τον καταλάβαινα απολύτως, καθότι είχα την τύχη από την δεκαετία του 1980 να είμαι «εφημεριδάς». Να προλάβω κοπίδι και ψαλίδι, φιλμ και μονταζιέρα, για τις σελίδες.
Εσχάτως στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, έχουν εμφανιστεί κάποιοι γραφικοί που διατρανώνουν σε όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα υπερτουρισμού.
Μ’ άλλα λόγια γίναμε Βενετία!!!
Τι κι αν τα επίσημα στοιχεία άλλα λένε, τι κι αν ο πρωθυπουργός αμφισβητεί ευθέως την έννοια της φέρουσας ικανότητας, η οποία έχει γίνει γλειφιτζούρι για κάθε πικραμένο, τι κι αν η υπουργός Τουρισμού τονίζει σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει θέμα υπερτουρισμού στην Ελλάδα, όπως επίσης ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ και άλλοι πολλοί, καθηγητές, ειδικοί περί των Τουρισμό, αλλά και …απλοί άνθρωποι, όπως η ταπεινότητά μου.
Και ξάφνου πετιέται από … το πουθενά ο δήμαρχος Σαντορίνης.
Ο οποίος έχει να επιδείξει ως έργο το απόλυτο τίποτα. Δεύτερη θητεία, την οποία συνεχίζει από έναν προκάτοχο που είχε να επιδείξει ως έργο το απόλυτο τίποτα εις το τετράγωνο! Αυτός λοιπόν ο κύριος «τεκμηριώνει» ότι στη Σαντορίνη υπάρχει υπερτουρισμός. Αλλά να φτιάξει κανένα δρόμο ούτε λόγος. Αντιθέτως ο προκάτοχός του κατάφερε (sic) και έβαλε στην πλατεία της Οίας κάτι παγκάκια που είχε ξεχάσει ο Ξέρξης στο όρος Αιγάλεω, στη ναυμαχία της Σαλαμίνας…
Τον φοβερό αυτό δήμαρχο λοιπόν «πλαισιώνουν» και κάποιοι «μολυβοσμπρώχτες», οι οποίοι παίζουν με τις περιουσίες του κοσμάκη -γιατί υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις στα νησιά- και οι οποίοι έχουν -ενίοτε- στα γραφόμενά τους και… ειδικές προτιμήσεις.
Όμως για να είμαι απολύτως δίκαιος όλοι αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν, καθώς η Πολιτεία απλώς παρακολουθεί.
Όλοι αυτοί οι γραφειοκράτες, με τις πλάτες των πολιτικών, παίζουν μπιλιάρδο στις πλάτες μας.
Μετά από δεκαετίες απραξίας, η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει ότι τον Δεκέμβρη θα είχε οριστικοποιηθεί το ειδικό χωροταξικό για τον Τουρισμό και θα ετίθετο σε διαβούλευση (σ.σ. Το τι σημαίνει ειδικό χωροταξικό για τον Τουρισμό, είναι περιττό να αναλυθεί περαιτέρω. Είναι σαν τα καύσιμα που χρειάζεται ένα αεροσκάφος για να απογειωθεί…).
Το είδατε εσείς;
Εγώ πάντως όχι.
Μέχρι τότε ας παρακολουθεί η πλειοψηφία όλους αυτούς τους γραφικούς να πυροβολούν τα «πόδια» της χώρας…
Γιατί τα «πόδια» της χώρας, αν όχι η «καρδιά», είναι ο Τουρισμός!
(*) Το σημείωμα του εκδότη στο τεύχος Ιουνίου του περιοδικού ΧΡΗΜΑ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
